ἀπέχω

Ancient Greek

Etymology

ᾰ̓πο- (apo-, “away from”) +‎ ἔχω (ékhō, “to keep”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pé.kʰɔː/ → /aˈpe.xo/ → /aˈpe.xo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pé.kʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈpe.kʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈpe.xo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈpe.xo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈpe.xo/

Verb

ᾰ̓πέχω • (apékhō)

1. (active voice) to keep off or away from
2. (middle voice) to keep oneself off or away from
3. (active voice, intransitive) to be away from, to be far from [with genitive ‘from something or someone’]
4. (active voice) to receive in full, to have all of

Conjugation

   Present: ᾰ̓πέχω, ᾰ̓πέχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πέχω	ᾰ̓πέχεις	ᾰ̓πέχει	ᾰ̓πέχετον	ᾰ̓πέχετον	ᾰ̓πέχομεν	ᾰ̓πέχετε	ᾰ̓πέχουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓πέχω	ᾰ̓πέχῃς	ᾰ̓πέχῃ	ᾰ̓πέχητον	ᾰ̓πέχητον	ᾰ̓πέχωμεν	ᾰ̓πέχητε	ᾰ̓πέχωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πέχοιμῐ	ᾰ̓πέχοις	ᾰ̓πέχοι	ᾰ̓πέχοιτον	ᾰ̓πεχοίτην	ᾰ̓πέχοιμεν	ᾰ̓πέχοιτε	ᾰ̓πέχοιεν
	imperative		ᾰ̓́πεχε	ᾰ̓πεχέτω	ᾰ̓πέχετον	ᾰ̓πεχέτων		ᾰ̓πέχετε	ᾰ̓πεχόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓πέχομαι	ᾰ̓πέχῃ, ᾰ̓πέχει	ᾰ̓πέχεται	ᾰ̓πέχεσθον	ᾰ̓πέχεσθον	ᾰ̓πεχόμεθᾰ	ᾰ̓πέχεσθε	ᾰ̓πέχονται
	subjunctive	ᾰ̓πέχωμαι	ᾰ̓πέχῃ	ᾰ̓πέχηται	ᾰ̓πέχησθον	ᾰ̓πέχησθον	ᾰ̓πεχώμεθᾰ	ᾰ̓πέχησθε	ᾰ̓πέχωνται
	optative	ᾰ̓πεχοίμην	ᾰ̓πέχοιο	ᾰ̓πέχοιτο	ᾰ̓πέχοισθον	ᾰ̓πεχοίσθην	ᾰ̓πεχοίμεθᾰ	ᾰ̓πέχοισθε	ᾰ̓πέχοιντο
	imperative		ᾰ̓πέχου	ᾰ̓πεχέσθω	ᾰ̓πέχεσθον	ᾰ̓πεχέσθων		ᾰ̓πέχεσθε	ᾰ̓πεχέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓πέχειν				ᾰ̓πέχεσθαι
participle	m	ᾰ̓πέχων				ᾰ̓πεχόμενος
	f	ᾰ̓πέχουσᾰ				ᾰ̓πεχομένη
	n	ᾰ̓πέχον				ᾰ̓πεχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ᾰ̓πεῖχον, ᾰ̓πειχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πεῖχον	ᾰ̓πεῖχες	ᾰ̓πεῖχε(ν)	ᾰ̓πείχετον	ᾰ̓πειχέτην	ᾰ̓πείχομεν	ᾰ̓πείχετε	ᾰ̓πεῖχον
middle/ passive	indicative	ᾰ̓πειχόμην	ᾰ̓πείχου	ᾰ̓πείχετο	ᾰ̓πείχεσθον	ᾰ̓πειχέσθην	ᾰ̓πειχόμεθᾰ	ᾰ̓πείχεσθε	ᾰ̓πείχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ᾰ̓φέξω, ᾰ̓φέξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓φέξω	ᾰ̓φέξεις	ᾰ̓φέξει	ᾰ̓φέξετον	ᾰ̓φέξετον	ᾰ̓φέξομεν	ᾰ̓φέξετε	ᾰ̓φέξουσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓φέξοιμῐ	ᾰ̓φέξοις	ᾰ̓φέξοι	ᾰ̓φέξοιτον	ᾰ̓φεξοίτην	ᾰ̓φέξοιμεν	ᾰ̓φέξοιτε	ᾰ̓φέξοιεν
middle	indicative	ᾰ̓φέξομαι	ᾰ̓φέξῃ, ᾰ̓φέξει	ᾰ̓φέξεται	ᾰ̓φέξεσθον	ᾰ̓φέξεσθον	ᾰ̓φεξόμεθᾰ	ᾰ̓φέξεσθε	ᾰ̓φέξονται
	optative	ᾰ̓φεξοίμην	ᾰ̓φέξοιο	ᾰ̓φέξοιτο	ᾰ̓φέξοισθον	ᾰ̓φεξοίσθην	ᾰ̓φεξοίμεθᾰ	ᾰ̓φέξοισθε	ᾰ̓φέξοιντο
		active			middle
infinitive		ᾰ̓φέξειν			ᾰ̓φέξεσθαι
participle	m	ᾰ̓φέξων			ᾰ̓φεξόμενος
	f	ᾰ̓φέξουσᾰ			ᾰ̓φεξομένη
	n	ᾰ̓φέξον			ᾰ̓φεξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ᾰ̓ποσχήσω (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓ποσχήσω	ᾰ̓ποσχήσεις	ᾰ̓ποσχήσει	ᾰ̓ποσχήσετον	ᾰ̓ποσχήσετον	ᾰ̓ποσχήσομεν	ᾰ̓ποσχήσετε	ᾰ̓ποσχήσουσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ποσχήσοιμῐ	ᾰ̓ποσχήσοισ(θᾰ)	ᾰ̓ποσχήσοι	ᾰ̓ποσχήσοιτον	ᾰ̓ποσχησοίτην	ᾰ̓ποσχήσοιμεν	ᾰ̓ποσχήσοιτε	ᾰ̓ποσχήσοιεν
		active
infinitive		ᾰ̓ποσχήσειν/ᾰ̓ποσχησέμεν(αι)/ᾰ̓ποσχησμέναι
participle	m	ᾰ̓ποσχήσων
	f	ᾰ̓ποσχήσουσᾰ
	n	ᾰ̓ποσχῆσον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾰ̓πέσχον, ᾰ̓πεσχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πέσχον	ᾰ̓πέσχες	ᾰ̓πέσχε(ν)	ᾰ̓πέσχετον	ᾰ̓πεσχέτην	ᾰ̓πέσχομεν	ᾰ̓πέσχετε	ᾰ̓πέσχον
	subjunctive	ᾰ̓πόσχω	ᾰ̓πόσχῃς	ᾰ̓πόσχῃ	ᾰ̓πόσχητον	ᾰ̓πόσχητον	ᾰ̓πόσχωμεν	ᾰ̓πόσχητε	ᾰ̓πόσχωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πόσχοιμῐ	ᾰ̓πόσχοις	ᾰ̓πόσχοι	ᾰ̓πόσχοιτον	ᾰ̓ποσχοίτην	ᾰ̓πόσχοιμεν	ᾰ̓πόσχοιτε	ᾰ̓πόσχοιεν
	imperative		ᾰ̓πόσχες	ᾰ̓ποσχέτω	ᾰ̓πόσχετον	ᾰ̓ποσχέτων		ᾰ̓πόσχετε	ᾰ̓ποσχόντων
middle	indicative	ᾰ̓πεσχόμην	ᾰ̓πέσχου	ᾰ̓πέσχετο	ᾰ̓πέσχεσθον	ᾰ̓πεσχέσθην	ᾰ̓πεσχόμεθᾰ	ᾰ̓πέσχεσθε	ᾰ̓πέσχοντο
	subjunctive	ᾰ̓πόσχωμαι	ᾰ̓πόσχῃ	ᾰ̓πόσχηται	ᾰ̓πόσχησθον	ᾰ̓πόσχησθον	ᾰ̓ποσχώμεθᾰ	ᾰ̓πόσχησθε	ᾰ̓πόσχωνται
	optative	ᾰ̓ποσχοίμην	ᾰ̓πόσχοιο	ᾰ̓πόσχοιτο	ᾰ̓πόσχοισθον	ᾰ̓ποσχοίσθην	ᾰ̓ποσχοίμεθᾰ	ᾰ̓πόσχοισθε	ᾰ̓πόσχοιντο
	imperative		ᾰ̓πόσχου	ᾰ̓ποσχέσθω	ᾰ̓πόσχεσθον	ᾰ̓ποσχέσθων		ᾰ̓πόσχεσθε	ᾰ̓ποσχέσθων
		active			middle
infinitive		ᾰ̓ποσχεῖν			ᾰ̓ποσχέσθαι
participle	m	ᾰ̓ποσχών			ᾰ̓ποσχόμενος
	f	ᾰ̓ποσχοῦσᾰ			ᾰ̓ποσχομένη
	n	ᾰ̓ποσχόν			ᾰ̓ποσχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾰ̓πέσχηκᾰ, ᾰ̓πέσχημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πέσχηκᾰ	ᾰ̓πέσχηκᾰς	ᾰ̓πέσχηκε(ν)	ᾰ̓πεσχήκᾰτον	ᾰ̓πεσχήκᾰτον	ᾰ̓πεσχήκᾰμεν	ᾰ̓πεσχήκᾰτε	ᾰ̓πεσχήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓πεσχήκω	ᾰ̓πεσχήκῃς	ᾰ̓πεσχήκῃ	ᾰ̓πεσχήκητον	ᾰ̓πεσχήκητον	ᾰ̓πεσχήκωμεν	ᾰ̓πεσχήκητε	ᾰ̓πεσχήκωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πεσχήκοιμῐ, ᾰ̓πεσχηκοίην	ᾰ̓πεσχήκοις, ᾰ̓πεσχηκοίης	ᾰ̓πεσχήκοι, ᾰ̓πεσχηκοίη	ᾰ̓πεσχήκοιτον	ᾰ̓πεσχηκοίτην	ᾰ̓πεσχήκοιμεν	ᾰ̓πεσχήκοιτε	ᾰ̓πεσχήκοιεν
	imperative		ᾰ̓πέσχηκε	ᾰ̓πεσχηκέτω	ᾰ̓πεσχήκετον	ᾰ̓πεσχηκέτων		ᾰ̓πεσχήκετε	ᾰ̓πεσχηκόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓πέσχημαι	ᾰ̓πέσχησαι	ᾰ̓πέσχηται	ᾰ̓πέσχησθον	ᾰ̓πέσχησθον	ᾰ̓πεσχήμεθᾰ	ᾰ̓πέσχησθε	ᾰ̓πέσχηνται
	subjunctive	ᾰ̓πεσχημένος ὦ	ᾰ̓πεσχημένος ᾖς	ᾰ̓πεσχημένος ᾖ	ᾰ̓πεσχημένω ἦτον	ᾰ̓πεσχημένω ἦτον	ᾰ̓πεσχημένοι ὦμεν	ᾰ̓πεσχημένοι ἦτε	ᾰ̓πεσχημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πεσχημένος εἴην	ᾰ̓πεσχημένος εἴης	ᾰ̓πεσχημένος εἴη	ᾰ̓πεσχημένω εἴητον/εἶτον	ᾰ̓πεσχημένω εἰήτην/εἴτην	ᾰ̓πεσχημένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾰ̓πεσχημένοι εἴητε/εἶτε	ᾰ̓πεσχημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾰ̓πέσχησο	ᾰ̓πεσχήσθω	ᾰ̓πέσχησθον	ᾰ̓πεσχήσθων		ᾰ̓πέσχησθε	ᾰ̓πεσχήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓πεσχηκέναι				ᾰ̓πεσχῆσθαι
participle	m	ᾰ̓πεσχηκώς				ᾰ̓πεσχημένος
	f	ᾰ̓πεσχηκυῖᾰ				ᾰ̓πεσχημένη
	n	ᾰ̓πεσχηκός				ᾰ̓πεσχημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ᾰ̓πεκτέος (apektéos)

Further reading

• “ἀπέχω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀπέχω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀπέχω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ἀπέχω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• “ἀπέχω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers