ἀντικαθίστημι

Ancient Greek

Etymology

From ἀντι- (anti-) +‎ καθίστημι (kathístēmi)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.ti.ka.tʰís.tɛː.mi/ → /an.ti.kaˈθis.ti.mi/ → /an.di.kaˈθis.ti.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.ti.ka.tʰís.tɛː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.ti.kaˈtʰis.te̝.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.ti.kaˈθis.ti.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.ti.kaˈθis.ti.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.di.kaˈθis.ti.mi/

Verb

ἀντῐκᾰθίστημῐ • (antĭkăthístēmĭ)

1. to substitute, replace
2. to set against, oppose
3. to bring back again, restore
4. (passive voice), to be put in another's place, to reign instead of
5. to stand against, resist [with dative]

Conjugation

   Present: ἀντῐκᾰθῐ́στημῐ, ἀντῐκᾰθῐ́στᾰμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐκᾰθῐ́στημῐ	ἀντῐκᾰθῐ́στης	ἀντῐκᾰθῐ́στησῐ(ν)	ἀντῐκᾰθῐ́στᾰτον	ἀντῐκᾰθῐ́στᾰτον	ἀντῐκᾰθῐ́στᾰμεν	ἀντῐκᾰθῐ́στᾰτε	ἀντῐκᾰθῐστᾶσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντῐκᾰθῐστῶ	ἀντῐκᾰθῐστῇς	ἀντῐκᾰθῐστῇ	ἀντῐκᾰθῐστῆτον	ἀντῐκᾰθῐστῆτον	ἀντῐκᾰθῐστῶμεν	ἀντῐκᾰθῐστῆτε	ἀντῐκᾰθῐστῶσῐ(ν)
	optative	ἀντῐκᾰθῐσταίην	ἀντῐκᾰθῐσταίης	ἀντῐκᾰθῐσταίη	ἀντῐκᾰθῐσταῖτον, ἀντῐκᾰθῐσταίητον	ἀντῐκᾰθῐσταίτην, ἀντῐκᾰθῐσταιήτην	ἀντῐκᾰθῐσταῖμεν, ἀντῐκᾰθῐσταίημεν	ἀντῐκᾰθῐσταῖτε, ἀντῐκᾰθῐσταίητε	ἀντῐκᾰθῐσταῖεν, ἀντῐκᾰθῐσταίησᾰν
	imperative		ἀντῐκᾰθῐ́στη	ἀντῐκᾰθῐστᾰ́τω	ἀντῐκᾰθῐ́στᾰτον	ἀντῐκᾰθῐστᾰ́των		ἀντῐκᾰθῐ́στᾰτε	ἀντῐκᾰθῐστᾰ́ντων
middle/ passive	indicative	ἀντῐκᾰθῐ́στᾰμαι	ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσαι	ἀντῐκᾰθῐ́στᾰται	ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσθον	ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσθον	ἀντῐκᾰθῐστᾰ́μεθᾰ	ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσθε	ἀντῐκᾰθῐ́στᾰνται
	subjunctive	ἀντῐκᾰθῐστῶμαι	ἀντῐκᾰθῐστῇ	ἀντῐκᾰθῐστῆται	ἀντῐκᾰθῐστῆσθον	ἀντῐκᾰθῐστῆσθον	ἀντῐκᾰθῐστώμεθᾰ	ἀντῐκᾰθῐστῆσθε	ἀντῐκᾰθῐστῶνται
	optative	ἀντῐκᾰθῐσταίμην	ἀντῐκᾰθῐ́σταιο	ἀντῐκᾰθῐ́σταιτο	ἀντῐκᾰθῐ́σταισθον	ἀντῐκᾰθῐσταίσθην	ἀντῐκᾰθῐσταίμεθᾰ	ἀντῐκᾰθῐ́σταισθε	ἀντῐκᾰθῐ́σταιντο
	imperative		ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσο	ἀντῐκᾰθῐστᾰ́σθω	ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσθον	ἀντῐκᾰθῐστᾰ́σθων		ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσθε	ἀντῐκᾰθῐστᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντῐκᾰθῐστᾰ́ναι				ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσθαι
participle	m	ἀντῐκᾰθῐστᾱ́ς				ἀντῐκᾰθῐστᾰ́μενος
	f	ἀντῐκᾰθῐστᾶσᾰ				ἀντῐκᾰθῐστᾰμένη
	n	ἀντῐκᾰθῐστᾰ́ν				ἀντῐκᾰθῐστᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀντῐκᾰθῑ́στην, ἀντῐκᾰθῑστᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐκᾰθῑ́στην	ἀντῐκᾰθῑ́στης	ἀντῐκᾰθῑ́στη	ἀντῐκᾰθῑ́στᾰτον	ἀντῐκᾰθῑστᾰ́την	ἀντῐκᾰθῑ́στᾰμεν	ἀντῐκᾰθῑ́στᾰτε	ἀντῐκᾰθῑ́στᾰσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀντῐκᾰθῑστᾰ́μην	ἀντῐκᾰθῑ́στᾰσο	ἀντῐκᾰθῑ́στᾰτο	ἀντῐκᾰθῑ́στᾰσθον	ἀντῐκᾰθῑστᾰ́σθην	ἀντῐκᾰθῑστᾰ́μεθᾰ	ἀντῐκᾰθῑ́στᾰσθε	ἀντῐκᾰθῑ́στᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀντῐκᾰτᾰστήσω, ἀντῐκᾰτᾰστήσομαι, ἀντῐκᾰτᾰστήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐκᾰτᾰστήσω	ἀντῐκᾰτᾰστήσεις	ἀντῐκᾰτᾰστήσει	ἀντῐκᾰτᾰστήσετον	ἀντῐκᾰτᾰστήσετον	ἀντῐκᾰτᾰστήσομεν	ἀντῐκᾰτᾰστήσετε	ἀντῐκᾰτᾰστήσουσῐ(ν)
	optative	ἀντῐκᾰτᾰστήσοιμῐ	ἀντῐκᾰτᾰστήσοις	ἀντῐκᾰτᾰστήσοι	ἀντῐκᾰτᾰστήσοιτον	ἀντῐκᾰτᾰστησοίτην	ἀντῐκᾰτᾰστήσοιμεν	ἀντῐκᾰτᾰστήσοιτε	ἀντῐκᾰτᾰστήσοιεν
middle	indicative	ἀντῐκᾰτᾰστήσομαι	ἀντῐκᾰτᾰστήσῃ, ἀντῐκᾰτᾰστήσει	ἀντῐκᾰτᾰστήσεται	ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθον	ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθον	ἀντῐκᾰτᾰστησόμεθᾰ	ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθε	ἀντῐκᾰτᾰστήσονται
	optative	ἀντῐκᾰτᾰστησοίμην	ἀντῐκᾰτᾰστήσοιο	ἀντῐκᾰτᾰστήσοιτο	ἀντῐκᾰτᾰστήσοισθον	ἀντῐκᾰτᾰστησοίσθην	ἀντῐκᾰτᾰστησοίμεθᾰ	ἀντῐκᾰτᾰστήσοισθε	ἀντῐκᾰτᾰστήσοιντο
passive	indicative	ἀντῐκᾰτᾰστήσομαι	ἀντῐκᾰτᾰστήσῃ	ἀντῐκᾰτᾰστήσεται	ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθον	ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθον	ἀντῐκᾰτᾰστησόμεθᾰ	ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθε	ἀντῐκᾰτᾰστήσονται
	optative	ἀντῐκᾰτᾰστησοίμην	ἀντῐκᾰτᾰστήσοιο	ἀντῐκᾰτᾰστήσοιτο	ἀντῐκᾰτᾰστήσοισθον	ἀντῐκᾰτᾰστησοίσθην	ἀντῐκᾰτᾰστησοίμεθᾰ	ἀντῐκᾰτᾰστήσοισθε	ἀντῐκᾰτᾰστήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀντῐκᾰτᾰστήσειν			ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθαι		ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθαι
participle	m	ἀντῐκᾰτᾰστήσων			ἀντῐκᾰτᾰστησόμενος		ἀντῐκᾰτᾰστησόμενος
	f	ἀντῐκᾰτᾰστήσουσᾰ			ἀντῐκᾰτᾰστησομένη		ἀντῐκᾰτᾰστησομένη
	n	ἀντῐκᾰτᾰστῆσον			ἀντῐκᾰτᾰστησόμενον		ἀντῐκᾰτᾰστησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀντῐκᾰτέστησᾰ, ἀντῐκᾰτεστησᾰ́μην, ἀντῐκᾰτεστᾰ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐκᾰτέστησᾰ	ἀντῐκᾰτέστησᾰς	ἀντῐκᾰτέστησε(ν)	ἀντῐκᾰτεστήσᾰτον	ἀντῐκᾰτεστησᾰ́την	ἀντῐκᾰτεστήσᾰμεν	ἀντῐκᾰτεστήσᾰτε	ἀντῐκᾰτέστησᾰν
	subjunctive	ἀντῐκᾰτᾰστήσω	ἀντῐκᾰτᾰστήσῃς	ἀντῐκᾰτᾰστήσῃ	ἀντῐκᾰτᾰστήσητον	ἀντῐκᾰτᾰστήσητον	ἀντῐκᾰτᾰστήσωμεν	ἀντῐκᾰτᾰστήσητε	ἀντῐκᾰτᾰστήσωσῐ(ν)
	optative	ἀντῐκᾰτᾰστήσαιμῐ	ἀντῐκᾰτᾰστήσειᾰς, ἀντῐκᾰτᾰστήσαις	ἀντῐκᾰτᾰστήσειε(ν), ἀντῐκᾰτᾰστήσαι	ἀντῐκᾰτᾰστήσαιτον	ἀντῐκᾰτᾰστησαίτην	ἀντῐκᾰτᾰστήσαιμεν	ἀντῐκᾰτᾰστήσαιτε	ἀντῐκᾰτᾰστήσειᾰν, ἀντῐκᾰτᾰστήσαιεν
	imperative		ἀντῐκᾰτᾰ́στησον	ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́τω	ἀντῐκᾰτᾰστήσᾰτον	ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́των		ἀντῐκᾰτᾰστήσᾰτε	ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́ντων
middle	indicative	ἀντῐκᾰτεστησᾰ́μην	ἀντῐκᾰτεστήσω	ἀντῐκᾰτεστήσᾰτο	ἀντῐκᾰτεστήσᾰσθον	ἀντῐκᾰτεστησᾰ́σθην	ἀντῐκᾰτεστησᾰ́μεθᾰ	ἀντῐκᾰτεστήσᾰσθε	ἀντῐκᾰτεστήσᾰντο
	subjunctive	ἀντῐκᾰτᾰστήσωμαι	ἀντῐκᾰτᾰστήσῃ	ἀντῐκᾰτᾰστήσηται	ἀντῐκᾰτᾰστήσησθον	ἀντῐκᾰτᾰστήσησθον	ἀντῐκᾰτᾰστησώμεθᾰ	ἀντῐκᾰτᾰστήσησθε	ἀντῐκᾰτᾰστήσωνται
	optative	ἀντῐκᾰτᾰστησαίμην	ἀντῐκᾰτᾰστήσαιο	ἀντῐκᾰτᾰστήσαιτο	ἀντῐκᾰτᾰστήσαισθον	ἀντῐκᾰτᾰστησαίσθην	ἀντῐκᾰτᾰστησαίμεθᾰ	ἀντῐκᾰτᾰστήσαισθε	ἀντῐκᾰτᾰστήσαιντο
	imperative		ἀντῐκᾰτᾰ́στησαι	ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́σθω	ἀντῐκᾰτᾰστήσᾰσθον	ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́σθων		ἀντῐκᾰτᾰστήσᾰσθε	ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́σθων
passive	indicative	ἀντῐκᾰτεστᾰ́θην	ἀντῐκᾰτεστᾰ́θης	ἀντῐκᾰτεστᾰ́θη	ἀντῐκᾰτεστᾰ́θητον	ἀντῐκᾰτεστᾰθήτην	ἀντῐκᾰτεστᾰ́θημεν	ἀντῐκᾰτεστᾰ́θητε	ἀντῐκᾰτεστᾰ́θησᾰν
	subjunctive	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῶ	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῇς	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῇ	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῆτον	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῆτον	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῶμεν	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῆτε	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῶσῐ(ν)
	optative	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείην	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείης	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείη	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθεῖτον, ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείητον	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείτην, ἀντῐκᾰτᾰστᾰθειήτην	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθεῖμεν, ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείημεν	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθεῖτε, ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείητε	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθεῖεν, ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείησᾰν
	imperative		ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́θητῐ	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθήτω	ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́θητον	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθήτων		ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́θητε	ἀντῐκᾰτᾰστᾰθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀντῐκᾰτᾰστῆσαι			ἀντῐκᾰτᾰστήσᾰσθαι		ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῆναι
participle	m	ἀντῐκᾰτᾰστήσᾱς			ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́μενος		ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείς
	f	ἀντῐκᾰτᾰστήσᾱσᾰ			ἀντῐκᾰτᾰστησᾰμένη		ἀντῐκᾰτᾰστᾰθεῖσᾰ
	n	ἀντῐκᾰτᾰστῆσᾰν			ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́μενον		ἀντῐκᾰτᾰστᾰθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀντῐκᾰτέστην, ἀντῐκᾰτεστᾰ́μην, ἀντῐκᾰτέστην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐκᾰτέστην	ἀντῐκᾰτέστης	ἀντῐκᾰτέστη	ἀντῐκᾰτέστητον	ἀντῐκᾰτεστήτην	ἀντῐκᾰτέστημεν	ἀντῐκᾰτέστητε	ἀντῐκᾰτέστησᾰν
	subjunctive	ἀντῐκᾰτᾰστῶ	ἀντῐκᾰτᾰστῇς	ἀντῐκᾰτᾰστῇ	ἀντῐκᾰτᾰστῆτον	ἀντῐκᾰτᾰστῆτον	ἀντῐκᾰτᾰστῶμεν	ἀντῐκᾰτᾰστῆτε	ἀντῐκᾰτᾰστῶσῐ(ν)
	optative	ἀντῐκᾰτᾰσταίην	ἀντῐκᾰτᾰσταίης	ἀντῐκᾰτᾰσταίη	ἀντῐκᾰτᾰσταῖτον, ἀντῐκᾰτᾰσταίητον	ἀντῐκᾰτᾰσταίτην, ἀντῐκᾰτᾰσταιήτην	ἀντῐκᾰτᾰσταῖμεν, ἀντῐκᾰτᾰσταίημεν	ἀντῐκᾰτᾰσταῖτε, ἀντῐκᾰτᾰσταίητε	ἀντῐκᾰτᾰσταῖεν, ἀντῐκᾰτᾰσταίησᾰν
	imperative		ἀντῐκᾰτᾰ́στηθῐ	ἀντῐκᾰτᾰστήτω	ἀντῐκᾰτᾰ́στητον	ἀντῐκᾰτᾰστήτων		ἀντῐκᾰτᾰ́στητε	ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́ντων
middle	indicative	ἀντῐκᾰτεστᾰ́μην	ἀντῐκᾰτέστω	ἀντῐκᾰτέστᾰτο	ἀντῐκᾰτέστᾰσθον	ἀντῐκᾰτεστᾰ́σθην	ἀντῐκᾰτεστᾰ́μεθᾰ	ἀντῐκᾰτέστᾰσθε	ἀντῐκᾰτέστᾰντο
	subjunctive	ἀντῐκᾰτᾰστῶμαι	ἀντῐκᾰτᾰστῇ	ἀντῐκᾰτᾰστῆται	ἀντῐκᾰτᾰστῆσθον	ἀντῐκᾰτᾰστῆσθον	ἀντῐκᾰτᾰστώμεθᾰ	ἀντῐκᾰτᾰστῆσθε	ἀντῐκᾰτᾰστῶνται
	optative	ἀντῐκᾰτᾰσταίμην	ἀντῐκᾰτᾰσταῖο	ἀντῐκᾰτᾰσταῖτο	ἀντῐκᾰτᾰσταῖσθον	ἀντῐκᾰτᾰσταίσθην	ἀντῐκᾰτᾰσταίμεθᾰ	ἀντῐκᾰτᾰσταῖσθε	ἀντῐκᾰτᾰσταῖντο
	imperative		ἀντῐκᾰτᾰ́στω	ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́σθω	ἀντῐκᾰτᾰ́στᾰσθον	ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́σθων		ἀντῐκᾰτᾰ́στᾰσθε	ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́σθων
passive	indicative	ἀντῐκᾰτέστην	ἀντῐκᾰτέστης	ἀντῐκᾰτέστη	ἀντῐκᾰτέστητον	ἀντῐκᾰτεστήτην	ἀντῐκᾰτέστημεν	ἀντῐκᾰτέστητε	ἀντῐκᾰτέστησᾰν
	subjunctive	ἀντῐκᾰτᾰστῶ	ἀντῐκᾰτᾰστῇς	ἀντῐκᾰτᾰστῇ	ἀντῐκᾰτᾰστῆτον	ἀντῐκᾰτᾰστῆτον	ἀντῐκᾰτᾰστῶμεν	ἀντῐκᾰτᾰστῆτε	ἀντῐκᾰτᾰστῶσῐ(ν)
	optative	ἀντῐκᾰτᾰστείην	ἀντῐκᾰτᾰστείης	ἀντῐκᾰτᾰστείη	ἀντῐκᾰτᾰστεῖτον, ἀντῐκᾰτᾰστείητον	ἀντῐκᾰτᾰστείτην, ἀντῐκᾰτᾰστειήτην	ἀντῐκᾰτᾰστεῖμεν, ἀντῐκᾰτᾰστείημεν	ἀντῐκᾰτᾰστεῖτε, ἀντῐκᾰτᾰστείητε	ἀντῐκᾰτᾰστεῖεν, ἀντῐκᾰτᾰστείησᾰν
	imperative		ἀντῐκᾰτᾰ́στηθῐ	ἀντῐκᾰτᾰστήτω	ἀντῐκᾰτᾰ́στητον	ἀντῐκᾰτᾰστήτων		ἀντῐκᾰτᾰ́στητε	ἀντῐκᾰτᾰστέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀντῐκᾰτᾰστῆναι			ἀντῐκᾰτᾰ́στᾰσθαι		ἀντῐκᾰτᾰστῆναι
participle	m	ἀντῐκᾰτᾰστᾱ́ς			ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́μενος		ἀντῐκᾰτᾰστείς
	f	ἀντῐκᾰτᾰστᾶσᾰ			ἀντῐκᾰτᾰστᾰμένη		ἀντῐκᾰτᾰστεῖσᾰ
	n	ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́ν			ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́μενον		ἀντῐκᾰτᾰστέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀντῐκᾰθέστηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐκᾰθέστηκᾰ	ἀντῐκᾰθέστηκᾰς	ἀντῐκᾰθέστηκε(ν)	ἀντῐκᾰθεστήκᾰτον	ἀντῐκᾰθεστήκᾰτον	ἀντῐκᾰθεστήκᾰμεν	ἀντῐκᾰθεστήκᾰτε	ἀντῐκᾰθεστήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντῐκᾰθεστήκω	ἀντῐκᾰθεστήκῃς	ἀντῐκᾰθεστήκῃ	ἀντῐκᾰθεστήκητον	ἀντῐκᾰθεστήκητον	ἀντῐκᾰθεστήκωμεν	ἀντῐκᾰθεστήκητε	ἀντῐκᾰθεστήκωσῐ(ν)
	optative	ἀντῐκᾰθεστήκοιμῐ, ἀντῐκᾰθεστηκοίην	ἀντῐκᾰθεστήκοις, ἀντῐκᾰθεστηκοίης	ἀντῐκᾰθεστήκοι, ἀντῐκᾰθεστηκοίη	ἀντῐκᾰθεστήκοιτον	ἀντῐκᾰθεστηκοίτην	ἀντῐκᾰθεστήκοιμεν	ἀντῐκᾰθεστήκοιτε	ἀντῐκᾰθεστήκοιεν
	imperative		ἀντῐκᾰθέστηκε	ἀντῐκᾰθεστηκέτω	ἀντῐκᾰθεστήκετον	ἀντῐκᾰθεστηκέτων		ἀντῐκᾰθεστήκετε	ἀντῐκᾰθεστηκόντων
		active
infinitive		ἀντῐκᾰθεστηκέναι
participle	m	ἀντῐκᾰθεστηκώς
	f	ἀντῐκᾰθεστηκυῖᾰ
	n	ἀντῐκᾰθεστηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• ἀντικαθίστημι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀντικαθίστημι in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• “ἀντικαθίστημι”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “ἀντικαθίστημι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G478 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • oppose idem, page 576.
  • replace idem, page 696.