ἀντιθετικός

Ancient Greek

Etymology

From ᾰ̓ντῐτῐ́θημῐ (ăntĭtĭ́thēmĭ, “set against”) +‎ -τῐκός (-tĭkós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.ti.tʰe.ti.kós/ → /an.ti.θe.tiˈkos/ → /an.di.θe.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.ti.tʰe.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.ti.tʰe.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.ti.θe.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.ti.θe.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.di.θe.tiˈkos/

Adjective

ᾰ̓ντῐθετῐκός • (ăntĭthetĭkós) m (feminine ᾰ̓ντῐθετῐκή, neuter ᾰ̓ντῐθετῐκόν); first/second declension

1. setting in opposition, contrasting; antithetical

Inflection

First and second declension of ᾰ̓ντῐθετῐκός; ᾰ̓ντῐθετῐκή; ᾰ̓ντῐθετῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓ντῐθετῐκός ăntĭthetĭkós	ᾰ̓ντῐθετῐκή ăntĭthetĭkḗ	ᾰ̓ντῐθετῐκόν ăntĭthetĭkón		ᾰ̓ντῐθετῐκώ ăntĭthetĭkṓ	ᾰ̓ντῐθετῐκᾱ́ ăntĭthetĭkā́	ᾰ̓ντῐθετῐκώ ăntĭthetĭkṓ		ᾰ̓ντῐθετῐκοί ăntĭthetĭkoí	ᾰ̓ντῐθετῐκαί ăntĭthetĭkaí	ᾰ̓ντῐθετῐκᾰ́ ăntĭthetĭkắ
Genitive		ᾰ̓ντῐθετῐκοῦ ăntĭthetĭkoû	ᾰ̓ντῐθετῐκῆς ăntĭthetĭkês	ᾰ̓ντῐθετῐκοῦ ăntĭthetĭkoû		ᾰ̓ντῐθετῐκοῖν ăntĭthetĭkoîn	ᾰ̓ντῐθετῐκαῖν ăntĭthetĭkaîn	ᾰ̓ντῐθετῐκοῖν ăntĭthetĭkoîn		ᾰ̓ντῐθετῐκῶν ăntĭthetĭkôn	ᾰ̓ντῐθετῐκῶν ăntĭthetĭkôn	ᾰ̓ντῐθετῐκῶν ăntĭthetĭkôn
Dative		ᾰ̓ντῐθετῐκῷ ăntĭthetĭkôi	ᾰ̓ντῐθετῐκῇ ăntĭthetĭkêi	ᾰ̓ντῐθετῐκῷ ăntĭthetĭkôi		ᾰ̓ντῐθετῐκοῖν ăntĭthetĭkoîn	ᾰ̓ντῐθετῐκαῖν ăntĭthetĭkaîn	ᾰ̓ντῐθετῐκοῖν ăntĭthetĭkoîn		ᾰ̓ντῐθετῐκοῖς ăntĭthetĭkoîs	ᾰ̓ντῐθετῐκαῖς ăntĭthetĭkaîs	ᾰ̓ντῐθετῐκοῖς ăntĭthetĭkoîs
Accusative		ᾰ̓ντῐθετῐκόν ăntĭthetĭkón	ᾰ̓ντῐθετῐκήν ăntĭthetĭkḗn	ᾰ̓ντῐθετῐκόν ăntĭthetĭkón		ᾰ̓ντῐθετῐκώ ăntĭthetĭkṓ	ᾰ̓ντῐθετῐκᾱ́ ăntĭthetĭkā́	ᾰ̓ντῐθετῐκώ ăntĭthetĭkṓ		ᾰ̓ντῐθετῐκούς ăntĭthetĭkoús	ᾰ̓ντῐθετῐκᾱ́ς ăntĭthetĭkā́s	ᾰ̓ντῐθετῐκᾰ́ ăntĭthetĭkắ
Vocative		ᾰ̓ντῐθετῐκέ ăntĭthetĭké	ᾰ̓ντῐθετῐκή ăntĭthetĭkḗ	ᾰ̓ντῐθετῐκόν ăntĭthetĭkón		ᾰ̓ντῐθετῐκώ ăntĭthetĭkṓ	ᾰ̓ντῐθετῐκᾱ́ ăntĭthetĭkā́	ᾰ̓ντῐθετῐκώ ăntĭthetĭkṓ		ᾰ̓ντῐθετῐκοί ăntĭthetĭkoí	ᾰ̓ντῐθετῐκαί ăntĭthetĭkaí	ᾰ̓ντῐθετῐκᾰ́ ăntĭthetĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ᾰ̓ντῐθετῐκῶς ăntĭthetĭkôs				ᾰ̓ντῐθετῐκώτερος ăntĭthetĭkṓteros				ᾰ̓ντῐθετῐκώτᾰτος ăntĭthetĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: antithetic
• → French: antithétique
• Greek: αντιθετικός (antithetikós)

References

• “ἀντιθετικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀντιθετικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀντιθετικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)