ἀνταιρόμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.tai̯.ró.me.noi̯/ → /an.tɛˈro.me.ny/ → /an.deˈro.me.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.tai̯.ró.me.noi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.tɛˈro.me.ny/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.tɛˈro.me.ny/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.teˈro.me.ny/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.deˈro.me.ni/

Participle

ἀνταιρόμενοι • (antairómenoi)

1. masculine nominative/vocative plural of ἀνταιρόμενος (antairómenos)