ἀναλυτῆρες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.na.ly.tɛ̂ː.res/ → /a.na.lyˈti.res/ → /a.na.liˈti.res/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.na.ly.tɛ̂ː.res/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.na.lyˈte̝.res/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.na.lyˈti.res/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.na.lyˈti.res/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.na.liˈti.res/

Noun

ἀνᾰλῠτῆρες • (analutêres)

1. nominative/vocative plural of ἀναλυτήρ (analutḗr)