ἀνακόπτομαι

See also: ανακόπτομαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.naˈkop.to.mɛ/ → /a.naˈkop.to.me/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.naˈkop.to.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.naˈkop.to.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.naˈkop.to.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.naˈkop.to.me/

Verb

ᾰ̓νᾰκόπτομαι • (ănăkóptomai)

1. (Koine) first-person singular present mediopassive indicative of ᾰ̓νᾰκόπτω (ănăkóptō)