ἀμείνων

Ancient Greek

Etymology

Uncertain origin; contains the comparative suffix -ίων (-íōn). May derive from Ἄμανος, the Greek name for Mount Amanus, which would correspond with the formation of κρείσσων.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.měː.nɔːn/ → /aˈmi.non/ → /aˈmi.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.měː.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈmi.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈmi.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈmi.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈmi.non/

Adjective

ᾰ̓μείνων • (ameínōn) m or f (neuter ᾰ̓́μεινον); third declension

1. comparative degree of ἀγαθός (agathós): better

Inflection

Third declension of ᾰ̓μείνων; ᾰ̓́μεινον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓μείνων ameínōn	ᾰ̓́μεινον ámeinon		ᾰ̓μείνονε ameínone	ᾰ̓μείνονε ameínone		ᾰ̓μείνονες / ᾰ̓μείνους ameínones / ameínous	ᾰ̓μείνονᾰ / ᾰ̓μείνω ameínona / ameínō
Genitive		ᾰ̓μείνονος ameínonos	ᾰ̓μείνονος ameínonos		ᾰ̓μεινόνοιν ameinónoin	ᾰ̓μεινόνοιν ameinónoin		ᾰ̓μεινόνων ameinónōn	ᾰ̓μεινόνων ameinónōn
Dative		ᾰ̓μείνονῐ ameínoni	ᾰ̓μείνονῐ ameínoni		ᾰ̓μεινόνοιν ameinónoin	ᾰ̓μεινόνοιν ameinónoin		ᾰ̓μείνοσῐ / ᾰ̓μείνοσῐν ameínosi(n)	ᾰ̓μείνοσῐ / ᾰ̓μείνοσῐν ameínosi(n)
Accusative		ᾰ̓μείνονᾰ / ᾰ̓μείνω ameínona / ameínō	ᾰ̓́μεινον ámeinon		ᾰ̓μείνονε ameínone	ᾰ̓μείνονε ameínone		ᾰ̓μείνονᾰς / ᾰ̓μείνους ameínonas / ameínous	ᾰ̓μείνονᾰ / ᾰ̓μείνω ameínona / ameínō
Vocative		ᾰ̓́μεινον ámeinon	ᾰ̓́μεινον ámeinon		ᾰ̓μείνονε ameínone	ᾰ̓μείνονε ameínone		ᾰ̓μείνονες / ᾰ̓μείνους ameínones / ameínous	ᾰ̓μείνονᾰ / ᾰ̓μείνω ameínona / ameínō
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ᾰ̓́μεινον ámeinon			—			—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• Ἐπαμεινώνδᾱς (Epameinṓndās)

Further reading

• “ἀμείνων”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀμείνων”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀμείνων in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• ἀμείνων in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • better idem, page 77.