ἀμέριστος

See also: αμέριστος

Ancient Greek

Etymology

From ἀ- (a-, not) +‎ μερῐστός (meristós, “divided”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.mé.ris.tos/ → /aˈme.ris.tos/ → /aˈme.ris.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.mé.ris.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈme.ris.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈme.ris.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈme.ris.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈme.ris.tos/

Adjective

ἀμέρῐστος • (améristos) m or f (neuter ἀμέρῐστον); second declension

1. undivided, indivisible
2. (astrology) not imparting

Declension

Second declension of ἀμέρῐστος; ἀμέρῐστον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἀμέρῐστος améristos	ἀμέρῐστον amériston		ἀμερῐ́στω amerístō	ἀμερῐ́στω amerístō		ἀμέρῐστοι améristoi	ἀμέρῐστᾰ amérista
Genitive		ἀμερῐ́στου amerístou	ἀμερῐ́στου amerístou		ἀμερῐ́στοιν amerístoin	ἀμερῐ́στοιν amerístoin		ἀμερῐ́στων amerístōn	ἀμερῐ́στων amerístōn
Dative		ἀμερῐ́στῳ amerístōi	ἀμερῐ́στῳ amerístōi		ἀμερῐ́στοιν amerístoin	ἀμερῐ́στοιν amerístoin		ἀμερῐ́στοις amerístois	ἀμερῐ́στοις amerístois
Accusative		ἀμέρῐστον amériston	ἀμέρῐστον amériston		ἀμερῐ́στω amerístō	ἀμερῐ́στω amerístō		ἀμερῐ́στους amerístous	ἀμέρῐστᾰ amérista
Vocative		ἀμέρῐστε amériste	ἀμέρῐστον amériston		ἀμερῐ́στω amerístō	ἀμερῐ́στω amerístō		ἀμέρῐστοι améristoi	ἀμέρῐστᾰ amérista
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἀμερῐ́στως amerístōs			ἀμερῐστότερος ameristóteros			ἀμερῐστότᾰτος ameristótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Greek: αμέριστος (améristos) (learned)

Further reading

• “ἀμέριστος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀμέριστος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀμέριστος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)