ἀγρυπνέω

Ancient Greek

Etymology

From ἄγρυπνος (ágrupnos, “sleepless, wakeful”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡry.pné.ɔː/ → /a.ɣryˈpne.o/ → /a.ɣriˈpne.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡry.pné.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡryˈpne.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣryˈpne.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣryˈpne.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣriˈpne.o/

Verb

ἀγρυπνέω • (agrupnéō) (Epic, Attic, Koine)

1. (intransitive) to lie awake, be wakeful, to suffer from sleeplessness

   Antonym: καθεύδω (katheúdō)

   • 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates of Kos, Prognostics 2
   • 6th century BC, Theognis of Megara, Elegies 471
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 695A
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 8.3.42
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 7.2.19
   • 342 BCE – 290 BCE, Menander, The Demiurge 1
   • 40 CE – 90 CE, Dioscorides, Materia medica 4.64
   1. (figuratively, intransitive) to be watchful
      • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Wisdom of Solomon 6.15
      • The Gospel of Mark 13:33
      • New Testament, Epistle to the Ephesians 6:18
      • New Testament, Epistle to the Hebrews 13:17
      • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Daniel 9.14

Inflection

   Present: ἀγρυπνέω, ἀγρυπνέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀγρυπνέω	ἀγρυπνέεις	ἀγρυπνέει	ἀγρυπνέετον	ἀγρυπνέετον	ἀγρυπνέομεν	ἀγρυπνέετε	ἀγρυπνέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀγρυπνέω	ἀγρυπνέῃς	ἀγρυπνέῃ	ἀγρυπνέητον	ἀγρυπνέητον	ἀγρυπνέωμεν	ἀγρυπνέητε	ἀγρυπνέωσῐ(ν)
	optative	ἀγρυπνέοιμῐ	ἀγρυπνέοις	ἀγρυπνέοι	ἀγρυπνέοιτον	ἀγρυπνεοίτην	ἀγρυπνέοιμεν	ἀγρυπνέοιτε	ἀγρυπνέοιεν
	imperative		ἀγρύπνεε	ἀγρυπνεέτω	ἀγρυπνέετον	ἀγρυπνεέτων		ἀγρυπνέετε	ἀγρυπνεόντων
middle/ passive	indicative	ἀγρυπνέομαι	ἀγρυπνέῃ, ἀγρυπνέει	ἀγρυπνέεται	ἀγρυπνέεσθον	ἀγρυπνέεσθον	ἀγρυπνεόμεθᾰ	ἀγρυπνέεσθε	ἀγρυπνέονται
	subjunctive	ἀγρυπνέωμαι	ἀγρυπνέῃ	ἀγρυπνέηται	ἀγρυπνέησθον	ἀγρυπνέησθον	ἀγρυπνεώμεθᾰ	ἀγρυπνέησθε	ἀγρυπνέωνται
	optative	ἀγρυπνεοίμην	ἀγρυπνέοιο	ἀγρυπνέοιτο	ἀγρυπνέοισθον	ἀγρυπνεοίσθην	ἀγρυπνεοίμεθᾰ	ἀγρυπνέοισθε	ἀγρυπνέοιντο
	imperative		ἀγρυπνέου	ἀγρυπνεέσθω	ἀγρυπνέεσθον	ἀγρυπνεέσθων		ἀγρυπνέεσθε	ἀγρυπνεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀγρυπνέειν				ἀγρυπνέεσθαι
participle	m	ἀγρυπνέων				ἀγρυπνεόμενος
	f	ἀγρυπνέουσᾰ				ἀγρυπνεομένη
	n	ἀγρυπνέον				ἀγρυπνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἀγρυπνῶ, ἀγρυπνοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀγρυπνῶ	ἀγρυπνεῖς	ἀγρυπνεῖ	ἀγρυπνεῖτον	ἀγρυπνεῖτον	ἀγρυπνοῦμεν	ἀγρυπνεῖτε	ἀγρυπνοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἀγρυπνῶ	ἀγρυπνῇς	ἀγρυπνῇ	ἀγρυπνῆτον	ἀγρυπνῆτον	ἀγρυπνῶμεν	ἀγρυπνῆτε	ἀγρυπνῶσῐ(ν)
	optative	ἀγρυπνοίην, ἀγρυπνοῖμῐ	ἀγρυπνοίης, ἀγρυπνοῖς	ἀγρυπνοίη, ἀγρυπνοῖ	ἀγρυπνοῖτον, ἀγρυπνοίητον	ἀγρυπνοίτην, ἀγρυπνοιήτην	ἀγρυπνοῖμεν, ἀγρυπνοίημεν	ἀγρυπνοῖτε, ἀγρυπνοίητε	ἀγρυπνοῖεν, ἀγρυπνοίησᾰν
	imperative		ἀγρύπνει	ἀγρυπνείτω	ἀγρυπνεῖτον	ἀγρυπνείτων		ἀγρυπνεῖτε	ἀγρυπνούντων
middle/ passive	indicative	ἀγρυπνοῦμαι	ἀγρυπνεῖ, ἀγρυπνῇ	ἀγρυπνεῖται	ἀγρυπνεῖσθον	ἀγρυπνεῖσθον	ἀγρυπνούμεθᾰ	ἀγρυπνεῖσθε	ἀγρυπνοῦνται
	subjunctive	ἀγρυπνῶμαι	ἀγρυπνῇ	ἀγρυπνῆται	ἀγρυπνῆσθον	ἀγρυπνῆσθον	ἀγρυπνώμεθᾰ	ἀγρυπνῆσθε	ἀγρυπνῶνται
	optative	ἀγρυπνοίμην	ἀγρυπνοῖο	ἀγρυπνοῖτο	ἀγρυπνοῖσθον	ἀγρυπνοίσθην	ἀγρυπνοίμεθᾰ	ἀγρυπνοῖσθε	ἀγρυπνοῖντο
	imperative		ἀγρυπνοῦ	ἀγρυπνείσθω	ἀγρυπνεῖσθον	ἀγρυπνείσθων		ἀγρυπνεῖσθε	ἀγρυπνείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀγρυπνεῖν				ἀγρυπνεῖσθαι
participle	m	ἀγρυπνῶν				ἀγρυπνούμενος
	f	ἀγρυπνοῦσᾰ				ἀγρυπνουμένη
	n	ἀγρυπνοῦν				ἀγρυπνούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἠγρύπνεον, ἠγρυπνεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠγρύπνεον	ἠγρύπνεες	ἠγρύπνεε(ν)	ἠγρυπνέετον	ἠγρυπνεέτην	ἠγρυπνέομεν	ἠγρυπνέετε	ἠγρύπνεον
middle/ passive	indicative	ἠγρυπνεόμην	ἠγρυπνέου	ἠγρυπνέετο	ἠγρυπνέεσθον	ἠγρυπνεέσθην	ἠγρυπνεόμεθᾰ	ἠγρυπνέεσθε	ἠγρυπνέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἠγρύπνουν, ἠγρυπνούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠγρύπνουν	ἠγρύπνεις	ἠγρύπνει	ἠγρυπνεῖτον	ἠγρυπνείτην	ἠγρυπνοῦμεν	ἠγρυπνεῖτε	ἠγρύπνουν
middle/ passive	indicative	ἠγρυπνούμην	ἠγρυπνοῦ	ἠγρυπνεῖτο	ἠγρυπνεῖσθον	ἠγρυπνείσθην	ἠγρυπνούμεθᾰ	ἠγρυπνεῖσθε	ἠγρυπνοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀγρυπνήσω, ἀγρυπνήσομαι, ἀγρυπνηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀγρυπνήσω	ἀγρυπνήσεις	ἀγρυπνήσει	ἀγρυπνήσετον	ἀγρυπνήσετον	ἀγρυπνήσομεν	ἀγρυπνήσετε	ἀγρυπνήσουσῐ(ν)
	optative	ἀγρυπνήσοιμῐ	ἀγρυπνήσοις	ἀγρυπνήσοι	ἀγρυπνήσοιτον	ἀγρυπνησοίτην	ἀγρυπνήσοιμεν	ἀγρυπνήσοιτε	ἀγρυπνήσοιεν
middle	indicative	ἀγρυπνήσομαι	ἀγρυπνήσῃ, ἀγρυπνήσει	ἀγρυπνήσεται	ἀγρυπνήσεσθον	ἀγρυπνήσεσθον	ἀγρυπνησόμεθᾰ	ἀγρυπνήσεσθε	ἀγρυπνήσονται
	optative	ἀγρυπνησοίμην	ἀγρυπνήσοιο	ἀγρυπνήσοιτο	ἀγρυπνήσοισθον	ἀγρυπνησοίσθην	ἀγρυπνησοίμεθᾰ	ἀγρυπνήσοισθε	ἀγρυπνήσοιντο
passive	indicative	ἀγρυπνηθήσομαι	ἀγρυπνηθήσῃ	ἀγρυπνηθήσεται	ἀγρυπνηθήσεσθον	ἀγρυπνηθήσεσθον	ἀγρυπνηθησόμεθᾰ	ἀγρυπνηθήσεσθε	ἀγρυπνηθήσονται
	optative	ἀγρυπνηθησοίμην	ἀγρυπνηθήσοιο	ἀγρυπνηθήσοιτο	ἀγρυπνηθήσοισθον	ἀγρυπνηθησοίσθην	ἀγρυπνηθησοίμεθᾰ	ἀγρυπνηθήσοισθε	ἀγρυπνηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀγρυπνήσειν			ἀγρυπνήσεσθαι		ἀγρυπνηθήσεσθαι
participle	m	ἀγρυπνήσων			ἀγρυπνησόμενος		ἀγρυπνηθησόμενος
	f	ἀγρυπνήσουσᾰ			ἀγρυπνησομένη		ἀγρυπνηθησομένη
	n	ἀγρυπνῆσον			ἀγρυπνησόμενον		ἀγρυπνηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἠγρύπνησᾰ, ἠγρυπνησᾰ́μην, ἠγρυπνήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠγρύπνησᾰ	ἠγρύπνησᾰς	ἠγρύπνησε(ν)	ἠγρυπνήσᾰτον	ἠγρυπνησᾰ́την	ἠγρυπνήσᾰμεν	ἠγρυπνήσᾰτε	ἠγρύπνησᾰν
	subjunctive	ἀγρυπνήσω	ἀγρυπνήσῃς	ἀγρυπνήσῃ	ἀγρυπνήσητον	ἀγρυπνήσητον	ἀγρυπνήσωμεν	ἀγρυπνήσητε	ἀγρυπνήσωσῐ(ν)
	optative	ἀγρυπνήσαιμῐ	ἀγρυπνήσειᾰς, ἀγρυπνήσαις	ἀγρυπνήσειε(ν), ἀγρυπνήσαι	ἀγρυπνήσαιτον	ἀγρυπνησαίτην	ἀγρυπνήσαιμεν	ἀγρυπνήσαιτε	ἀγρυπνήσειᾰν, ἀγρυπνήσαιεν
	imperative		ἀγρύπνησον	ἀγρυπνησᾰ́τω	ἀγρυπνήσᾰτον	ἀγρυπνησᾰ́των		ἀγρυπνήσᾰτε	ἀγρυπνησᾰ́ντων
middle	indicative	ἠγρυπνησᾰ́μην	ἠγρυπνήσω	ἠγρυπνήσᾰτο	ἠγρυπνήσᾰσθον	ἠγρυπνησᾰ́σθην	ἠγρυπνησᾰ́μεθᾰ	ἠγρυπνήσᾰσθε	ἠγρυπνήσᾰντο
	subjunctive	ἀγρυπνήσωμαι	ἀγρυπνήσῃ	ἀγρυπνήσηται	ἀγρυπνήσησθον	ἀγρυπνήσησθον	ἀγρυπνησώμεθᾰ	ἀγρυπνήσησθε	ἀγρυπνήσωνται
	optative	ἀγρυπνησαίμην	ἀγρυπνήσαιο	ἀγρυπνήσαιτο	ἀγρυπνήσαισθον	ἀγρυπνησαίσθην	ἀγρυπνησαίμεθᾰ	ἀγρυπνήσαισθε	ἀγρυπνήσαιντο
	imperative		ἀγρύπνησαι	ἀγρυπνησᾰ́σθω	ἀγρυπνήσᾰσθον	ἀγρυπνησᾰ́σθων		ἀγρυπνήσᾰσθε	ἀγρυπνησᾰ́σθων
passive	indicative	ἠγρυπνήθην	ἠγρυπνήθης	ἠγρυπνήθη	ἠγρυπνήθητον	ἠγρυπνηθήτην	ἠγρυπνήθημεν	ἠγρυπνήθητε	ἠγρυπνήθησᾰν
	subjunctive	ἀγρυπνηθῶ	ἀγρυπνηθῇς	ἀγρυπνηθῇ	ἀγρυπνηθῆτον	ἀγρυπνηθῆτον	ἀγρυπνηθῶμεν	ἀγρυπνηθῆτε	ἀγρυπνηθῶσῐ(ν)
	optative	ἀγρυπνηθείην	ἀγρυπνηθείης	ἀγρυπνηθείη	ἀγρυπνηθεῖτον, ἀγρυπνηθείητον	ἀγρυπνηθείτην, ἀγρυπνηθειήτην	ἀγρυπνηθεῖμεν, ἀγρυπνηθείημεν	ἀγρυπνηθεῖτε, ἀγρυπνηθείητε	ἀγρυπνηθεῖεν, ἀγρυπνηθείησᾰν
	imperative		ἀγρυπνήθητῐ	ἀγρυπνηθήτω	ἀγρυπνήθητον	ἀγρυπνηθήτων		ἀγρυπνήθητε	ἀγρυπνηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀγρυπνῆσαι			ἀγρυπνήσᾰσθαι		ἀγρυπνηθῆναι
participle	m	ἀγρυπνήσᾱς			ἀγρυπνησᾰ́μενος		ἀγρυπνηθείς
	f	ἀγρυπνήσᾱσᾰ			ἀγρυπνησᾰμένη		ἀγρυπνηθεῖσᾰ
	n	ἀγρυπνῆσᾰν			ἀγρυπνησᾰ́μενον		ἀγρυπνηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἠγρύπνηκᾰ, ἠγρύπνημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠγρύπνηκᾰ	ἠγρύπνηκᾰς	ἠγρύπνηκε(ν)	ἠγρυπνήκᾰτον	ἠγρυπνήκᾰτον	ἠγρυπνήκᾰμεν	ἠγρυπνήκᾰτε	ἠγρυπνήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἠγρυπνήκω	ἠγρυπνήκῃς	ἠγρυπνήκῃ	ἠγρυπνήκητον	ἠγρυπνήκητον	ἠγρυπνήκωμεν	ἠγρυπνήκητε	ἠγρυπνήκωσῐ(ν)
	optative	ἠγρυπνήκοιμῐ, ἠγρυπνηκοίην	ἠγρυπνήκοις, ἠγρυπνηκοίης	ἠγρυπνήκοι, ἠγρυπνηκοίη	ἠγρυπνήκοιτον	ἠγρυπνηκοίτην	ἠγρυπνήκοιμεν	ἠγρυπνήκοιτε	ἠγρυπνήκοιεν
	imperative		ἠγρύπνηκε	ἠγρυπνηκέτω	ἠγρυπνήκετον	ἠγρυπνηκέτων		ἠγρυπνήκετε	ἠγρυπνηκόντων
middle/ passive	indicative	ἠγρύπνημαι	ἠγρύπνησαι	ἠγρύπνηται	ἠγρύπνησθον	ἠγρύπνησθον	ἠγρυπνήμεθᾰ	ἠγρύπνησθε	ἠγρύπνηνται
	subjunctive	ἠγρυπνημένος ὦ	ἠγρυπνημένος ᾖς	ἠγρυπνημένος ᾖ	ἠγρυπνημένω ἦτον	ἠγρυπνημένω ἦτον	ἠγρυπνημένοι ὦμεν	ἠγρυπνημένοι ἦτε	ἠγρυπνημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἠγρυπνημένος εἴην	ἠγρυπνημένος εἴης	ἠγρυπνημένος εἴη	ἠγρυπνημένω εἴητον/εἶτον	ἠγρυπνημένω εἰήτην/εἴτην	ἠγρυπνημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἠγρυπνημένοι εἴητε/εἶτε	ἠγρυπνημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἠγρύπνησο	ἠγρυπνήσθω	ἠγρύπνησθον	ἠγρυπνήσθων		ἠγρύπνησθε	ἠγρυπνήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἠγρυπνηκέναι				ἠγρυπνῆσθαι
participle	m	ἠγρυπνηκώς				ἠγρυπνημένος
	f	ἠγρυπνηκυῖᾰ				ἠγρυπνημένη
	n	ἠγρυπνηκός				ἠγρυπνημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἠγρυπνήκειν, ἠγρυπνήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠγρυπνήκειν, ἠγρυπνήκη	ἠγρυπνήκεις, ἠγρυπνήκης	ἠγρυπνήκει(ν)	ἠγρυπνήκετον	ἠγρυπνηκέτην	ἠγρυπνήκεμεν	ἠγρυπνήκετε	ἠγρυπνήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἠγρυπνήμην	ἠγρύπνησο	ἠγρύπνητο	ἠγρύπνησθον	ἠγρυπνήσθην	ἠγρυπνήμεθᾰ	ἠγρύπνησθε	ἠγρύπνηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “ἀγρυπνέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀγρυπνέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀγρυπνέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀγρυπνέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• G69 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible