ἀγγελίην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.lí.ɛːn/ → /aɲ.ɟeˈli.in/ → /aɲ.ɟeˈli.in/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lí.ɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈli.e̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.in/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.in/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.in/

Noun

ἀγγελίην • (angelíēn)

1. accusative singular of ἀγγελίη (angelíē)