ἀγγελίη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.lí.ɛː/ → /aɲ.ɟeˈli.i/ → /aɲ.ɟeˈli.i/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lí.ɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈli.e̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.i/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.i/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.i/

Noun

ἀγγελίη • (angelíē) f (genitive ἀγγελίης); first declension

1. Epic and Ionic form of ἀγγελίᾱ (angelíā)

Declension

First declension of ἀγγελίη; ἀγγελίης (Epic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἀγγελίη angelíē	ἀγγελίᾱ angelíā	ἀγγελίαι angelíai
Genitive	ἀγγελίης angelíēs	ἀγγελίαιν / ἀγγελίαιῐν / ἀγγελίῃῐν angelíai(ĭ)n / angelíēiĭn	ἀγγελιᾱ́ων / ἀγγελιέ͜ων / ἀγγελιῶν angeliā́ōn / angelié͜ōn / angeliôn
Dative	ἀγγελίῃ angelíēi	ἀγγελίαιν / ἀγγελίαιῐν / ἀγγελίῃῐν angelíai(ĭ)n / angelíēiĭn	ἀγγελίῃσῐ / ἀγγελίῃσῐν / ἀγγελίῃς / ἀγγελίαις angelíēisĭ(n) / angelíēis / angelíais
Accusative	ἀγγελίην angelíēn	ἀγγελίᾱ angelíā	ἀγγελίᾱς angelíās
Vocative	ἀγγελίη angelíē	ἀγγελίᾱ angelíā	ἀγγελίαι angelíai
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

First declension of ἡ ἀγγελίη; τῆς ἀγγελίης (Ionic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ ἀγγελίη hē angelíē	τὼ ἀγγελίᾱ tṑ angelíā	αἱ ἀγγελίαι hai angelíai
Genitive	τῆς ἀγγελίης tês angelíēs	τοῖν ἀγγελίαιν toîn angelíain	τῶν ἀγγελιέων / ἀγγελιῶν tôn angeliéōn / angeliôn
Dative	τῇ ἀγγελίῃ têi angelíēi	τοῖν ἀγγελίαιν toîn angelíain	τῇσῐ / τῇσῐν ἀγγελίῃσῐ / ἀγγελίῃσῐν têisĭ(n) angelíēisĭ(n)
Accusative	τὴν ἀγγελίην tḕn angelíēn	τὼ ἀγγελίᾱ tṑ angelíā	τᾱ̀ς ἀγγελίᾱς tā̀s angelíās
Vocative	ἀγγελίη angelíē	ἀγγελίᾱ angelíā	ἀγγελίαι angelíai
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.