ἀγαθοποιησόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ɛː.só.me.nos/ → /a.ɣa.θo.py.iˈso.me.nos/ → /a.ɣa.θo.pi.iˈso.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ɛː.só.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.py.e̝ˈso.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.iˈso.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.iˈso.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pi.iˈso.me.nos/

Participle

ᾰ̓γᾰθοποιησόμενος • (ăgăthopoiēsómenos) m (feminine ᾰ̓γᾰθοποιησομένη, neuter ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον); first/second declension

1. future mediopassive participle of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)

Inflection

First and second declension of ᾰ̓γᾰθοποιησόμενος; ᾰ̓γᾰθοποιησομένη; ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓γᾰθοποιησόμενος ăgăthopoiēsómenos	ᾰ̓γᾰθοποιησομένη ăgăthopoiēsoménē	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον ăgăthopoiēsómenon		ᾰ̓γᾰθοποιησομένω ăgăthopoiēsoménō	ᾰ̓γᾰθοποιησομένᾱ ăgăthopoiēsoménā	ᾰ̓γᾰθοποιησομένω ăgăthopoiēsoménō		ᾰ̓γᾰθοποιησόμενοι ăgăthopoiēsómenoi	ᾰ̓γᾰθοποιησόμεναι ăgăthopoiēsómenai	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενᾰ ăgăthopoiēsómenă
Genitive		ᾰ̓γᾰθοποιησομένου ăgăthopoiēsoménou	ᾰ̓γᾰθοποιησομένης ăgăthopoiēsoménēs	ᾰ̓γᾰθοποιησομένου ăgăthopoiēsoménou		ᾰ̓γᾰθοποιησομένοιν ăgăthopoiēsoménoin	ᾰ̓γᾰθοποιησομέναιν ăgăthopoiēsoménain	ᾰ̓γᾰθοποιησομένοιν ăgăthopoiēsoménoin		ᾰ̓γᾰθοποιησομένων ăgăthopoiēsoménōn	ᾰ̓γᾰθοποιησομένων ăgăthopoiēsoménōn	ᾰ̓γᾰθοποιησομένων ăgăthopoiēsoménōn
Dative		ᾰ̓γᾰθοποιησομένῳ ăgăthopoiēsoménōi	ᾰ̓γᾰθοποιησομένῃ ăgăthopoiēsoménēi	ᾰ̓γᾰθοποιησομένῳ ăgăthopoiēsoménōi		ᾰ̓γᾰθοποιησομένοιν ăgăthopoiēsoménoin	ᾰ̓γᾰθοποιησομέναιν ăgăthopoiēsoménain	ᾰ̓γᾰθοποιησομένοιν ăgăthopoiēsoménoin		ᾰ̓γᾰθοποιησομένοις ăgăthopoiēsoménois	ᾰ̓γᾰθοποιησομέναις ăgăthopoiēsoménais	ᾰ̓γᾰθοποιησομένοις ăgăthopoiēsoménois
Accusative		ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον ăgăthopoiēsómenon	ᾰ̓γᾰθοποιησομένην ăgăthopoiēsoménēn	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον ăgăthopoiēsómenon		ᾰ̓γᾰθοποιησομένω ăgăthopoiēsoménō	ᾰ̓γᾰθοποιησομένᾱ ăgăthopoiēsoménā	ᾰ̓γᾰθοποιησομένω ăgăthopoiēsoménō		ᾰ̓γᾰθοποιησομένους ăgăthopoiēsoménous	ᾰ̓γᾰθοποιησομένᾱς ăgăthopoiēsoménās	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενᾰ ăgăthopoiēsómenă
Vocative		ᾰ̓γᾰθοποιησόμενε ăgăthopoiēsómene	ᾰ̓γᾰθοποιησομένη ăgăthopoiēsoménē	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον ăgăthopoiēsómenon		ᾰ̓γᾰθοποιησομένω ăgăthopoiēsoménō	ᾰ̓γᾰθοποιησομένᾱ ăgăthopoiēsoménā	ᾰ̓γᾰθοποιησομένω ăgăthopoiēsoménō		ᾰ̓γᾰθοποιησόμενοι ăgăthopoiēsómenoi	ᾰ̓γᾰθοποιησόμεναι ăgăthopoiēsómenai	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενᾰ ăgăthopoiēsómenă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ᾰ̓γᾰθοποιησομένως ăgăthopoiēsoménōs				ᾰ̓γᾰθοποιησομενώτερος ăgăthopoiēsomenṓteros				ᾰ̓γᾰθοποιησομενώτᾰτος ăgăthopoiēsomenṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.