เมีย

See also: เม.ย.

Thai

Etymology

Inherited from Proto-Southwestern Tai *miəᴬ⁴ (“wife”), from Proto-Tai *miəᴬ (“wife”). Cognate with Northern Thai ᨾ᩠ᨿᩮ, Khün ᨾᩮ, Isan เมีย, Lao ເມຍ (mīa), Lü ᦵᦙ (me), Tai Dam ꪣꪸ, Tai Dón ꪝꪸ, Shan မေး (mée), Ahom 𑜉𑜣 (mī).

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		เมีย e m ī y
Romanization	Paiboon	miia
	Royal Institute	mia
(standard) IPA(key)		/mia̯˧/(R)

Adjective

เมีย • (miia)

1. (chiefly used of animals, can be offensive if applied to humans) female.
2. (slang) subordinate; inferior.

   ปลั๊กตัวเมีย

   bplák dtuua miia

   receptacle
   (literally) female plug

Antonyms

• ผู้ (pûu)

Derived terms

• ตัวเมีย (dtuua-miia)
• เพศเมีย
• มะผู้มะเมีย
• หมากผู้หมากเมีย

Noun

เมีย • (miia) (classifier คน)

1. (informal, sometimes vulgar) wife: married woman.

Synonyms

• See ภริยา (pá-rí-yaa).

Derived terms

• กินเมีย
• คู่ผัวตัวเมีย (kûu-pǔua-dtuua-miia)
• ผัวหาบเมียคอน
• ผิดเมีย
• ผิดลูกผิดเมีย
• พราหมณ์ขายเมีย
• พ่อค้าตีเมีย
• แพ้เมีย
• เมียน้อย (miia-nɔ́ɔi)
• เมียรอง
• เมียหลวง (miia-lǔuang)
• เมียเอก