เบี้ยว

Thai

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		เบี้ยว e ɓ ī ˆ y w
Romanization	Paiboon	bîao
	Royal Institute	biao
(standard) IPA(key)		/bia̯w˥˩/(R)

Adjective

เบี้ยว • (bîao) (abstract noun ความเบี้ยว)

1. oblique; bent; crooked; distorted; twisted; askew; awry; out of shape.

Derived terms

• บิดเบี้ยว (bìt-bîao)
• บูดเบี้ยว
• เบี้ยวบูด
• ลูกเบี้ยว
• อ้ายเบี้ยว

 

Verb

เบี้ยว • (bîao) (abstract noun การเบี้ยว)

1. (slang) to elude or evade (as the payment of a debt or the performance of an obligation).