อุปัชฌาย์

Thai

Alternative forms

• อุปัชฌายะ (ù-bpàt-chaa-yá), อุปัชฌาย (ù-bpàt-chaa-yá-), อุปัชฌา (ù-bpàt-chaa)

Etymology

Borrowed from Pali upajjhāya (“spiritual teacher; spiritual preceptor”, literally “one who is gone close up to”). Cognate with Modern Khmer ឧបជ្ឈាយ៍ (ʼupacchiə). Compare Sanskrit उपाध्याय (upādhyāya).

Pronunciation

Orthographic		อุปัชฌาย์ ɒ u p ạ d͡ʑ d͡ʑʰ ā y ʻ
Phonemic		อุ-ปัด-ชา ɒ u – p ạ ɗ – d͡ʑ ā	อุบ-ปัด-ชา ɒ u ɓ – p ạ ɗ – d͡ʑ ā
Romanization	Paiboon	ù-bpàt-chaa	ùp-bpàt-chaa
	Royal Institute	u-pat-cha	up-pat-cha
(standard) IPA(key)		/ʔu˨˩.pat̚˨˩.t͡ɕʰaː˧/(R)	/ʔup̚˨˩.pat̚˨˩.t͡ɕʰaː˧/(R)

Noun

อุปัชฌาย์ • (ù-bpàt-chaa) (classifier รูป or องค์ or ตน)

1. (Buddhism) (พระ~) priest who presides over or administers an ordination

Derived terms

• อุปัชฌายวัตร
• อุปัชฌายาจารย์