อุปราช

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Pali

[edit]

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

อุปราช m

  1. Thai script form of uparāja (deputy king)

Declension

[edit]

Thai

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Pali uparāja, from upa- (inferior; deputy; vice) +‎ rāja (king); or from Sanskrit उपराज (uparāja), from उप- (upa-, inferior; deputy; vice) +‎ राज (rāja, king); perhaps via Old Khmer ūpparāja (vice king); equivalent to Thai อุป (ùp) +‎ ราช (râat). Cognate with Modern Khmer ឧបរាជ (ʼupaʼraac); Burmese ဥပရာဇာ (u.pa.raja); Lao ອຸບປະຫຣາດ (ʼup pa rāt), ອຸປະລາດ (ʼu pa lāt).

Pronunciation

[edit]
Orthographicอุปราช
ɒ u p r ā d͡ʑ
Phonemic
อุบ-ปะ-หฺราด
ɒ u ɓ – p a – h ̥ r ā ɗ
อุ-ปะ-หฺราด
ɒ u – p a – h ̥ r ā ɗ
RomanizationPaiboonùp-bpà-ràatù-bpà-ràat
Royal Instituteup-pa-ratu-pa-rat
(standard) IPA(key)/ʔup̚˨˩.pa˨˩.raːt̚˨˩/(R)/ʔu˨˩.pa˨˩.raːt̚˨˩/(R)

Noun

[edit]

อุปราช (ùp-bpà-ràat) (classifier คน or พระองค์ or องค์)

  1. (government, historical) (พระ~, พระมหา~, มหา~) uparāja: vice monarch, deputy monarch.
  2. (government) person governing a polity as the representative of the sovereign, such as commissioner-general, governor-general, governor-in-chief, high commissioner, vicegerent, etc.
[edit]