หิน

See also: หน, หั่น, หุ่น, หัน, หนี, หนี้, and หนู

Thai

Etymology

From Proto-Tai *triːlᴬ (“stone”). Cognate with Northern Thai ᩉᩥ᩠ᨶ, Lao ຫີນ (hīn), Lü ᦠᦲᧃ (ḣiin), Tai Dam ꪬꪲꪙ, Shan ႁိၼ် (hǐn), Tai Nüa ᥞᥤᥢᥴ (hín), Ahom 𑜍𑜢𑜃𑜫 (rin), Zhuang rin, Saek หรี่น.

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		หิน h i n
Romanization	Paiboon	hǐn
	Royal Institute	hin
(standard) IPA(key)		/hin˩˩˦/(R)

Noun

หิน • (hǐn)

1. stone; rock.

Derived terms

• ก้อนหิน (gɔ̂ɔn-hǐn)
• ใจหิน (jai-hǐn)
• ถ่านหิน (tàan-hǐn)
• ยุคหินเก่า (yúk-hǐn-gào)
• ยุคหินใหม่ (yúk-hǐn-mài)
• แร่ใยหิน (rɛ̂ɛ-yai-hǐn)
• เศษหิน
• หินชั้น (hǐn-chán)
• หินตะกอน (hǐn-dtà-gɔɔn)
• หินทราย (hǐn-saai)
• หินแปร (hǐn-bprɛɛ)
• หินลับมีด (hǐn-láp-mîit)
• หินอัคนี (hǐn-àk-ká-nii)