หม่อม
Thai
[edit]Etymology
[edit]Possibly shortened from กระหม่อม (grà-mɔ̀m). Compare Khmer ម៉ម (mɑɑm), Lao ຫມ່ອມ (mǭm).
Pronunciation
[edit]| Orthographic | หม่อม h m ˋ ɒ m | |
|---|---|---|
| Phonemic {Unorthographical; Short} | หฺม็่อม h ̥ m ˘ ˋ ɒ m | |
| Romanization | Paiboon | mɔ̀m |
| Royal Institute | mom | |
| (standard) IPA(key) | /mɔm˨˩/(R) | |
Noun
[edit]หม่อม • (mɔ̀m) (classifier คน)
- female commoner who marries a royal person holding the rank of กรมพระราชวังบวรสถานมงคล (grom-prá-râat-chá-wang-bɔɔ-wɔɔn-sà-tǎan-mong-kon), เจ้าฟ้า (jâao-fáa), พระองค์เจ้า (prá-ong-jâao), or หม่อมเจ้า (mɔ̀m-jâao).
- (archaic) royal person who has been deprived of the rank of เจ้าฟ้า (jâao-fáa), พระองค์เจ้า (prá-ong-jâao), or หม่อมเจ้า (mɔ̀m-jâao) as punishment.
- (archaic) person whose father is a high-ranking public officer.
- (archaic) female commoner without rank, who marries a member of the Bunnag family.
- (slang) female commoner who is a concubine of a royal person.
Derived terms
[edit]- หม่อมเจ้า (mɔ̀m-jâao)
- หม่อมฉัน (mɔ̀m-chǎn)
- หม่อมราชนิกุล
- หม่อมราชนิกูล
- หม่อมราชวงศ์ (mɔ̀m-râat-chá-wong)
- หม่อมราชินิกูล
- หม่อมหลวง (mɔ̀m-lǔuang)
- หม่อมห้าม