ลูกเธอ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Thai

[edit]

Etymology

[edit]

ลูก (lûuk, child; offspring) +‎ เธอ (təə, an agentive referring to a monarch).

Pronunciation

[edit]
Orthographicลูกเธอ
l ū k e dʰ ɒ
Phonemic
ลูก-เทอ
l ū k – e d ɒ
RomanizationPaiboonlûuk-təə
Royal Instituteluk-thoe
(standard) IPA(key)/luːk̚˥˩.tʰɤː˧/(R)

Noun

[edit]

ลูกเธอ (lûuk-təə) (classifier พระองค์ or องค์)

  1. (พระเจ้า~, สมเด็จพระเจ้า~) child of a monarch.
  2. (พระเจ้า~, สมเด็จพระเจ้า~) a formal title for or term of address to a child of a monarch.

Usage notes

[edit]
[edit]