พญา
Appearance
Thai
[edit]Etymology
[edit]From Old Khmer ពញា (bañā, “title of high-ranking official”), probably a corrupted form of °ព្រញា (°brañā), from which Old Thai พรญา was derived; or from Mon ဗညာ (pəɲɛ̀a, “title of royalty and high nobility”).[1] Cognate with Lao ພະຍາ (pha nyā), and re-borrowed as Modern Khmer ពញា (pñiə).
Pronunciation
[edit]Orthographic | พญา b ɲ ā | |
Phonemic | พะ-ยา b a – y ā | |
Romanization | Paiboon | pá-yaa |
Royal Institute | pha-ya | |
(standard) IPA(key) | /pʰa˦˥.jaː˧/(R) |
Noun
[edit]พญา • (pá-yaa)
References
[edit]- ^ ศิขรินทร์ แสงเพชร. "คำยืมภาษามอญในกฎหมายตราสามดวง". ภาษาไทยและวัฒนธรรมไทย ๒๑๖. ฉบับที่ ๒, ปีที่ ๑, ธันวาคม ๒๕๕๐ - พฤษภาคม ๒๕๕๑.