ข้อพิพาท

Thai

Etymology

From ข้อ (kɔ̂ɔ, “point”) +‎ พิพาท (pí-pâat, “to dispute”).

Pronunciation

Orthographic		ข้อพิพาท kʰ ˆ ɒ b i b ā d
Phonemic		ข้อ-พิ-พาด kʰ ˆ ɒ – b i – b ā ɗ
Romanization	Paiboon	kɔ̂ɔ-pí-pâat
	Royal Institute	kho-phi-phat
(standard) IPA(key)		/kʰɔː˥˩.pʰi˦˥.pʰaːt̚˥˩/(R)

Noun

ข้อพิพาท • (kɔ̂ɔ-pí-pâat) (classifier ข้อ or เรื่อง)

1. (law, formal) dispute.

   ข้อพิพาทแรงงาน

   kɔ̂ɔ-pí-pâat rɛɛng-ngaan

   labour dispute

   การระงับข้อพิพาท

   gaan-rá-ngáp kɔ̂ɔ-pí-pâat

   settlement of dispute

   การไกล่เกลี่ยข้อพิพาท

   gaan-glài-glìia kɔ̂ɔ-pí-pâat

   conciliation of dispute

Usage notes

• In international law, the term กรณีพิพาท (gɔɔ-rá-nii-pí-pâat) is used.