പെൺ

Malayalam

Alternative forms

• പെണ്ണ് (peṇṇŭ)

Etymology

Inherited from Proto-Dravidian *peṇ. Cognates with Kannada ಹೆಣ್ಣು (heṇṇu), Tamil பெண் (peṇ), Tulu ಪೊಣ್ಣು (poṇṇu).

Pronunciation

• IPA^(key): /peɳ/

Noun

പെൺ • (peṇ)

1. woman, female

Derived terms

• പെണ്കൂട്ടുകാര് (peṇkūṭṭukāṟ‍)
• പെണ്ടാട്ടി (peṇṭāṭṭi)
• പെണ്ടി (peṇṭi)
• പെണ്ണാള് (peṇṇāḷ)
• പെണ്ണില്ലം (peṇṇillaṁ)
• പെണ്ണിൻപിള്ള (peṇṇiṉpiḷḷa)
• പെണ്ണന് (peṇṇaṉ)
• പെൺകുട്ടി (peṇkuṭṭi)
• പെൺകൂട്ടുക്കാര് (peṇkūṭṭukkāṟ)
• പെൺകൊടി (peṇkoṭi)
• പെൺകോലം (peṇkōlaṁ)
• പെൺജാതി (peṇjāti)
• പെൺപട്ടി (peṇpaṭṭi)
• പെൺപിറന്നവര് (peṇpiṟannavaṟ)
• പെൺമൂലം (peṇmūlaṁ)
• പെൺവാഴ്ച (peṇvāḻca)
• ഫെണ്ണ് (pheṇṇŭ)

 

References

• Gundert, Hermann (1872) “പെൺ”, in A Malayalam and English dictionary, Mangalore, London: C. Stolz; Trübner & Co.