வேதனை

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit वेदना (vedanā), from the root विद् (vid).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ʋeːd̪ɐnɐɪ̯/

Noun

[edit]

வேதனை (vētaṉai)

  1. difficulty, trouble
    Synonym: கஷ்டம் (kaṣṭam)
  2. pain, agony, suffering
    Synonym: வலி (vali)
    தலை வேதனைtalai vētaṉaiheadache

Declension

[edit]
ai-stem declension of வேதனை (vētaṉai)
Singular Plural
Nominative வேதனை
vētaṉai
வேதனைகள்
vētaṉaikaḷ
Vocative வேதனையே
vētaṉaiyē
வேதனைகளே
vētaṉaikaḷē
Accusative வேதனையை
vētaṉaiyai
வேதனைகளை
vētaṉaikaḷai
Dative வேதனைக்கு
vētaṉaikku
வேதனைகளுக்கு
vētaṉaikaḷukku
Genitive வேதனையுடைய
vētaṉaiyuṭaiya
வேதனைகளுடைய
vētaṉaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative வேதனை
vētaṉai
வேதனைகள்
vētaṉaikaḷ
Vocative வேதனையே
vētaṉaiyē
வேதனைகளே
vētaṉaikaḷē
Accusative வேதனையை
vētaṉaiyai
வேதனைகளை
vētaṉaikaḷai
Dative வேதனைக்கு
vētaṉaikku
வேதனைகளுக்கு
vētaṉaikaḷukku
Benefactive வேதனைக்காக
vētaṉaikkāka
வேதனைகளுக்காக
vētaṉaikaḷukkāka
Genitive 1 வேதனையுடைய
vētaṉaiyuṭaiya
வேதனைகளுடைய
vētaṉaikaḷuṭaiya
Genitive 2 வேதனையின்
vētaṉaiyiṉ
வேதனைகளின்
vētaṉaikaḷiṉ
Locative 1 வேதனையில்
vētaṉaiyil
வேதனைகளில்
vētaṉaikaḷil
Locative 2 வேதனையிடம்
vētaṉaiyiṭam
வேதனைகளிடம்
vētaṉaikaḷiṭam
Sociative 1 வேதனையோடு
vētaṉaiyōṭu
வேதனைகளோடு
vētaṉaikaḷōṭu
Sociative 2 வேதனையுடன்
vētaṉaiyuṭaṉ
வேதனைகளுடன்
vētaṉaikaḷuṭaṉ
Instrumental வேதனையால்
vētaṉaiyāl
வேதனைகளால்
vētaṉaikaḷāl
Ablative வேதனையிலிருந்து
vētaṉaiyiliruntu
வேதனைகளிலிருந்து
vētaṉaikaḷiliruntu

References

[edit]
  • University of Madras (1924–1936) “வேதனை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press