முதிர்

Tamil

Etymology

Cognate to Telugu ముదురు (muduru) and Kannada ಮುದು (mudu).

Pronunciation

IPA^(key): /mʊd̪ɪɾ/

Verb

முதிர் • (mutir)

(intransitive) to grow old; have the qualities of age
to become mature; grow ripe
Synonym: பக்குவமா (pakkuvamā)
to excel, surpass; become satiated; be saturated
Synonym: நிறை (niṟai)
to precede
Synonym: முற்படு (muṟpaṭu)
to end, cease
Synonym: ஒழி (oḻi)
to become dry
Synonym: உலர் (ular)
(transitive) to encompass, surround
Synonym: சூழ் (cūḻ)

Conjugation

Conjugation of முதிர் (mutir)

Derived terms

References

University of Madras (1924–1936) “முதிர்-தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	முதிர்கிறேன் mutirkiṟēṉ	முதிர்கிறாய் mutirkiṟāy	முதிர்கிறான் mutirkiṟāṉ	முதிர்கிறாள் mutirkiṟāḷ	முதிர்கிறார் mutirkiṟār	முதிர்கிறது mutirkiṟatu
past	முதிர்ந்தேன் mutirntēṉ	முதிர்ந்தாய் mutirntāy	முதிர்ந்தான் mutirntāṉ	முதிர்ந்தாள் mutirntāḷ	முதிர்ந்தார் mutirntār	முதிர்ந்தது mutirntatu
future	முதிர்வேன் mutirvēṉ	முதிர்வாய் mutirvāy	முதிர்வான் mutirvāṉ	முதிர்வாள் mutirvāḷ	முதிர்வார் mutirvār	முதிரும் mutirum
future negative	முதிரமாட்டேன் mutiramāṭṭēṉ	முதிரமாட்டாய் mutiramāṭṭāy	முதிரமாட்டான் mutiramāṭṭāṉ	முதிரமாட்டாள் mutiramāṭṭāḷ	முதிரமாட்டார் mutiramāṭṭār	முதிராது mutirātu
negative	முதிரவில்லை mutiravillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	முதிர்கிறோம் mutirkiṟōm	முதிர்கிறீர்கள் mutirkiṟīrkaḷ	முதிர்கிறார்கள் mutirkiṟārkaḷ		முதிர்கின்றன mutirkiṉṟaṉa
past	முதிர்ந்தோம் mutirntōm	முதிர்ந்தீர்கள் mutirntīrkaḷ	முதிர்ந்தார்கள் mutirntārkaḷ		முதிர்ந்தன mutirntaṉa
future	முதிர்வோம் mutirvōm	முதிர்வீர்கள் mutirvīrkaḷ	முதிர்வார்கள் mutirvārkaḷ		முதிர்வன mutirvaṉa
future negative	முதிரமாட்டோம் mutiramāṭṭōm	முதிரமாட்டீர்கள் mutiramāṭṭīrkaḷ	முதிரமாட்டார்கள் mutiramāṭṭārkaḷ		முதிரா mutirā
negative	முதிரவில்லை mutiravillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	முதிர் mutir			முதிருங்கள் mutiruṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	முதிராதே mutirātē			முதிராதீர்கள் mutirātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of முதிர்ந்துவிடு (mutirntuviṭu)		past of முதிர்ந்துவிட்டிரு (mutirntuviṭṭiru)		future of முதிர்ந்துவிடு (mutirntuviṭu)
progressive	முதிர்ந்துக்கொண்டிரு mutirntukkoṇṭiru
effective	முதிரப்படு mutirappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	முதிர mutira			முதிராமல் இருக்க mutirāmal irukka
potential	முதிரலாம் mutiralām			முதிராமல் இருக்கலாம் mutirāmal irukkalām
cohortative	முதிரட்டும் mutiraṭṭum			முதிராமல் இருக்கட்டும் mutirāmal irukkaṭṭum
casual conditional	முதிர்வதால் mutirvatāl			முதிராத்தால் mutirāttāl
conditional	முதிர்ந்தால் mutirntāl			முதிராவிட்டால் mutirāviṭṭāl
adverbial participle	முதிர்ந்து mutirntu			முதிராமல் mutirāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	முதிர்கிற mutirkiṟa	முதிர்ந்த mutirnta	முதிரும் mutirum	முதிராத mutirāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	முதிர்கிறவன் mutirkiṟavaṉ	முதிர்கிறவள் mutirkiṟavaḷ	முதிர்கிறவர் mutirkiṟavar	முதிர்கிறது mutirkiṟatu	முதிர்கிறவர்கள் mutirkiṟavarkaḷ	முதிர்கிறவை mutirkiṟavai
past	முதிர்ந்தவன் mutirntavaṉ	முதிர்ந்தவள் mutirntavaḷ	முதிர்ந்தவர் mutirntavar	முதிர்ந்தது mutirntatu	முதிர்ந்தவர்கள் mutirntavarkaḷ	முதிர்ந்தவை mutirntavai
future	முதிர்பவன் mutirpavaṉ	முதிர்பவள் mutirpavaḷ	முதிர்பவர் mutirpavar	முதிர்வது mutirvatu	முதிர்பவர்கள் mutirpavarkaḷ	முதிர்பவை mutirpavai
negative	முதிராதவன் mutirātavaṉ	முதிராதவள் mutirātavaḷ	முதிராதவர் mutirātavar	முதிராதது mutirātatu	முதிராதவர்கள் mutirātavarkaḷ	முதிராதவை mutirātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	முதிர்வது mutirvatu		முதிர்தல் mutirtal		முதிரல் mutiral