பூங்காற்று

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

From பூ (, flower, gentle, soft) +‎ காற்று (kāṟṟu, air, wind).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /puːŋɡaːrːʊ/, [puːŋɡaːtrɯ]

Noun

[edit]

பூங்காற்று (pūṅkāṟṟu)

  1. gentle wind
    Synonym: தென்றல் (teṉṟal)
  2. breeze that carries the scent of flowers
  3. (literary) a young woman

Declension

[edit]
Declension of பூங்காற்று (pūṅkāṟṟu) (singular only)
Singular Plural
Nominative பூங்காற்று
pūṅkāṟṟu
-
Vocative பூங்காற்றே
pūṅkāṟṟē
-
Accusative பூங்காற்றை
pūṅkāṟṟai
-
Dative பூங்காற்றுக்கு
pūṅkāṟṟukku
-
Genitive பூங்காற்றுடைய
pūṅkāṟṟuṭaiya
-
Singular Plural
Nominative பூங்காற்று
pūṅkāṟṟu
-
Vocative பூங்காற்றே
pūṅkāṟṟē
-
Accusative பூங்காற்றை
pūṅkāṟṟai
-
Dative பூங்காற்றுக்கு
pūṅkāṟṟukku
-
Benefactive பூங்காற்றுக்காக
pūṅkāṟṟukkāka
-
Genitive 1 பூங்காற்றுடைய
pūṅkāṟṟuṭaiya
-
Genitive 2 பூங்காற்றின்
pūṅkāṟṟiṉ
-
Locative 1 பூங்காற்றில்
pūṅkāṟṟil
-
Locative 2 பூங்காற்றிடம்
pūṅkāṟṟiṭam
-
Sociative 1 பூங்காற்றோடு
pūṅkāṟṟōṭu
-
Sociative 2 பூங்காற்றுடன்
pūṅkāṟṟuṭaṉ
-
Instrumental பூங்காற்றால்
pūṅkāṟṟāl
-
Ablative பூங்காற்றிலிருந்து
pūṅkāṟṟiliruntu
-