பிணை

Tamil

Etymology

Derived from Proto-Dravidian *peṇ.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɪɳɐɪ̯/

Noun

பிணை • (piṇai)

1. tie, ligature, bandage

   Synonym: கட்டு (kaṭṭu)

2. bail, security, guarantee; pledge
3. consent, agreement

   Synonym: உடன்பாடு (uṭaṉpāṭu)

4. a female animal
5. doe, hind
6. garland

   Synonym: பூமாலை (pūmālai)

Declension

ai-stem declension of பிணை (piṇai)
	Singular	Plural
Nominative	பிணை piṇai	பிணைகள் piṇaikaḷ
Vocative	பிணையே piṇaiyē	பிணைகளே piṇaikaḷē
Accusative	பிணையை piṇaiyai	பிணைகளை piṇaikaḷai
Dative	பிணைக்கு piṇaikku	பிணைகளுக்கு piṇaikaḷukku
Genitive	பிணையுடைய piṇaiyuṭaiya	பிணைகளுடைய piṇaikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	பிணை piṇai	பிணைகள் piṇaikaḷ
Vocative	பிணையே piṇaiyē	பிணைகளே piṇaikaḷē
Accusative	பிணையை piṇaiyai	பிணைகளை piṇaikaḷai
Dative	பிணைக்கு piṇaikku	பிணைகளுக்கு piṇaikaḷukku
Benefactive	பிணைக்காக piṇaikkāka	பிணைகளுக்காக piṇaikaḷukkāka
Genitive 1	பிணையுடைய piṇaiyuṭaiya	பிணைகளுடைய piṇaikaḷuṭaiya
Genitive 2	பிணையின் piṇaiyiṉ	பிணைகளின் piṇaikaḷiṉ
Locative 1	பிணையில் piṇaiyil	பிணைகளில் piṇaikaḷil
Locative 2	பிணையிடம் piṇaiyiṭam	பிணைகளிடம் piṇaikaḷiṭam
Sociative 1	பிணையோடு piṇaiyōṭu	பிணைகளோடு piṇaikaḷōṭu
Sociative 2	பிணையுடன் piṇaiyuṭaṉ	பிணைகளுடன் piṇaikaḷuṭaṉ
Instrumental	பிணையால் piṇaiyāl	பிணைகளால் piṇaikaḷāl
Ablative	பிணையிலிருந்து piṇaiyiliruntu	பிணைகளிலிருந்து piṇaikaḷiliruntu

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “பிணை”, in Digital Dictionaries of South Asia [Combined Tamil Dictionaries]