சந்திரன்

Tamil

பூமியின் சந்திரன்

Etymology

Borrowed from Sanskrit चन्द्र (candra).

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ɕɐn̪d̪ɪɾɐn/, [sɐn̪d̪ɪɾɐn]

Noun

சந்திரன் • (cantiraṉ)

1. (astronomy, astrology) moon

   Synonyms: see Thesaurus:சந்திரன்

2. breath of the left nostril

Declension

ṉ-stem declension of சந்திரன் (cantiraṉ)
	Singular	Plural
Nominative	சந்திரன் cantiraṉ	சந்திரர்கள் cantirarkaḷ
Vocative	சந்திரனே cantiraṉē	சந்திரர்களே cantirarkaḷē
Accusative	சந்திரனை cantiraṉai	சந்திரர்களை cantirarkaḷai
Dative	சந்திரனுக்கு cantiraṉukku	சந்திரர்களுக்கு cantirarkaḷukku
Genitive	சந்திரனுடைய cantiraṉuṭaiya	சந்திரர்களுடைய cantirarkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	சந்திரன் cantiraṉ	சந்திரர்கள் cantirarkaḷ
Vocative	சந்திரனே cantiraṉē	சந்திரர்களே cantirarkaḷē
Accusative	சந்திரனை cantiraṉai	சந்திரர்களை cantirarkaḷai
Dative	சந்திரனுக்கு cantiraṉukku	சந்திரர்களுக்கு cantirarkaḷukku
Benefactive	சந்திரனுக்காக cantiraṉukkāka	சந்திரர்களுக்காக cantirarkaḷukkāka
Genitive 1	சந்திரனுடைய cantiraṉuṭaiya	சந்திரர்களுடைய cantirarkaḷuṭaiya
Genitive 2	சந்திரனின் cantiraṉiṉ	சந்திரர்களின் cantirarkaḷiṉ
Locative 1	சந்திரனில் cantiraṉil	சந்திரர்களில் cantirarkaḷil
Locative 2	சந்திரனிடம் cantiraṉiṭam	சந்திரர்களிடம் cantirarkaḷiṭam
Sociative 1	சந்திரனோடு cantiraṉōṭu	சந்திரர்களோடு cantirarkaḷōṭu
Sociative 2	சந்திரனுடன் cantiraṉuṭaṉ	சந்திரர்களுடன் cantirarkaḷuṭaṉ
Instrumental	சந்திரனால் cantiraṉāl	சந்திரர்களால் cantirarkaḷāl
Ablative	சந்திரனிலிருந்து cantiraṉiliruntu	சந்திரர்களிலிருந்து cantirarkaḷiliruntu

Proper noun

சந்திரன் • (cantiraṉ)

1. (Hinduism, Buddhism, Jainism) Kubera, Kuvera (Vedic god of wealth)
2. a male given name from Sanskrit

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “சந்திரன்”, in Digital Dictionaries of South Asia