கோமான்

Tamil

Etymology

From கோ (kō) +‎ -மான் (-māṉ), compare சீமான் (cīmāṉ), எஜமான் (ejamāṉ) and நீதிமான் (nītimāṉ). Ultimately from Proto-Dravidian *kō, cognate with Malayalam കോമാൻ (kōmāṉ).

Pronunciation

• IPA^(key): /koːmaːn/

• Audio:

  (file)

Noun

கோமான் • (kōmāṉ)

1. king
2. lord

Declension

Declension of கோமான் (kōmāṉ)
	Singular	Plural
Nominative	கோமான் kōmāṉ	கோமான்கள் kōmāṉkaḷ
Vocative	கோமானே kōmāṉē	கோமான்களே kōmāṉkaḷē
Accusative	கோமானை kōmāṉai	கோமான்களை kōmāṉkaḷai
Dative	கோமானுக்கு kōmāṉukku	கோமான்களுக்கு kōmāṉkaḷukku
Genitive	கோமானுடைய kōmāṉuṭaiya	கோமான்களுடைய kōmāṉkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	கோமான் kōmāṉ	கோமான்கள் kōmāṉkaḷ
Vocative	கோமானே kōmāṉē	கோமான்களே kōmāṉkaḷē
Accusative	கோமானை kōmāṉai	கோமான்களை kōmāṉkaḷai
Dative	கோமானுக்கு kōmāṉukku	கோமான்களுக்கு kōmāṉkaḷukku
Benefactive	கோமானுக்காக kōmāṉukkāka	கோமான்களுக்காக kōmāṉkaḷukkāka
Genitive 1	கோமானுடைய kōmāṉuṭaiya	கோமான்களுடைய kōmāṉkaḷuṭaiya
Genitive 2	கோமானின் kōmāṉiṉ	கோமான்களின் kōmāṉkaḷiṉ
Locative 1	கோமானில் kōmāṉil	கோமான்களில் kōmāṉkaḷil
Locative 2	கோமானிடம் kōmāṉiṭam	கோமான்களிடம் kōmāṉkaḷiṭam
Sociative 1	கோமானோடு kōmāṉōṭu	கோமான்களோடு kōmāṉkaḷōṭu
Sociative 2	கோமானுடன் kōmāṉuṭaṉ	கோமான்களுடன் kōmāṉkaḷuṭaṉ
Instrumental	கோமானால் kōmāṉāl	கோமான்களால் kōmāṉkaḷāl
Ablative	கோமானிலிருந்து kōmāṉiliruntu	கோமான்களிலிருந்து kōmāṉkaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “கோமான்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press