குர்ஆன்

Tamil

Etymology

Borrowed from Classical Persian قرآن (qur'ān), from Arabic اَلْقُرْآن (al-qurʔān).

Pronunciation

• IPA^(key): /kʊɾaːn/

Proper noun

குர்ஆன் • (kur’āṉ)

1. (Islam) the Qur'an

Declension

ṉ-stem declension of குர்ஆன் (kur’āṉ) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	குர்ஆன் kur’āṉ	-
Vocative	குர்ஆனே kur’āṉē	-
Accusative	குர்ஆனை kur’āṉai	-
Dative	குர்ஆனுக்கு kur’āṉukku	-
Genitive	குர்ஆனுடைய kur’āṉuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	குர்ஆன் kur’āṉ	-
Vocative	குர்ஆனே kur’āṉē	-
Accusative	குர்ஆனை kur’āṉai	-
Dative	குர்ஆனுக்கு kur’āṉukku	-
Benefactive	குர்ஆனுக்காக kur’āṉukkāka	-
Genitive 1	குர்ஆனுடைய kur’āṉuṭaiya	-
Genitive 2	குர்ஆனின் kur’āṉiṉ	-
Locative 1	குர்ஆனில் kur’āṉil	-
Locative 2	குர்ஆனிடம் kur’āṉiṭam	-
Sociative 1	குர்ஆனோடு kur’āṉōṭu	-
Sociative 2	குர்ஆனுடன் kur’āṉuṭaṉ	-
Instrumental	குர்ஆனால் kur’āṉāl	-
Ablative	குர்ஆனிலிருந்து kur’āṉiliruntu	-

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “குர்ஆன்”, in Digital Dictionaries of South Asia [Combined Tamil Dictionaries]