கிருட்டிணன்

Tamil

Etymology

From Sanskrit कृष्ण (kṛṣṇa).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɪɾʊʈːɪɳɐn/

Proper noun

கிருட்டிணன் • (kiruṭṭiṇaṉ)

1. (Hinduism) Krishna

Declension

ṉ-stem declension of கிருட்டிணன் (kiruṭṭiṇaṉ) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	கிருட்டிணன் kiruṭṭiṇaṉ	-
Vocative	கிருட்டிணனே kiruṭṭiṇaṉē	-
Accusative	கிருட்டிணனை kiruṭṭiṇaṉai	-
Dative	கிருட்டிணனுக்கு kiruṭṭiṇaṉukku	-
Genitive	கிருட்டிணனுடைய kiruṭṭiṇaṉuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	கிருட்டிணன் kiruṭṭiṇaṉ	-
Vocative	கிருட்டிணனே kiruṭṭiṇaṉē	-
Accusative	கிருட்டிணனை kiruṭṭiṇaṉai	-
Dative	கிருட்டிணனுக்கு kiruṭṭiṇaṉukku	-
Benefactive	கிருட்டிணனுக்காக kiruṭṭiṇaṉukkāka	-
Genitive 1	கிருட்டிணனுடைய kiruṭṭiṇaṉuṭaiya	-
Genitive 2	கிருட்டிணனின் kiruṭṭiṇaṉiṉ	-
Locative 1	கிருட்டிணனில் kiruṭṭiṇaṉil	-
Locative 2	கிருட்டிணனிடம் kiruṭṭiṇaṉiṭam	-
Sociative 1	கிருட்டிணனோடு kiruṭṭiṇaṉōṭu	-
Sociative 2	கிருட்டிணனுடன் kiruṭṭiṇaṉuṭaṉ	-
Instrumental	கிருட்டிணனால் kiruṭṭiṇaṉāl	-
Ablative	கிருட்டிணனிலிருந்து kiruṭṭiṇaṉiliruntu	-