காலம்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit काल (kāla). Doublet of கால் (kāl).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kaːlɐm/
  • Audio (India):(file)

Noun

[edit]

காலம் (kālam)

  1. time
    Synonyms: நேரம் (nēram), பொழுது (poḻutu), வேளை (vēḷai)
  2. season

Declension

[edit]
m-stem declension of காலம் (kālam)
Singular Plural
Nominative காலம்
kālam
காலங்கள்
kālaṅkaḷ
Vocative காலமே
kālamē
காலங்களே
kālaṅkaḷē
Accusative காலத்தை
kālattai
காலங்களை
kālaṅkaḷai
Dative காலத்துக்கு
kālattukku
காலங்களுக்கு
kālaṅkaḷukku
Genitive காலத்துடைய
kālattuṭaiya
காலங்களுடைய
kālaṅkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative காலம்
kālam
காலங்கள்
kālaṅkaḷ
Vocative காலமே
kālamē
காலங்களே
kālaṅkaḷē
Accusative காலத்தை
kālattai
காலங்களை
kālaṅkaḷai
Dative காலத்துக்கு
kālattukku
காலங்களுக்கு
kālaṅkaḷukku
Benefactive காலத்துக்காக
kālattukkāka
காலங்களுக்காக
kālaṅkaḷukkāka
Genitive 1 காலத்துடைய
kālattuṭaiya
காலங்களுடைய
kālaṅkaḷuṭaiya
Genitive 2 காலத்தின்
kālattiṉ
காலங்களின்
kālaṅkaḷiṉ
Locative 1 காலத்தில்
kālattil
காலங்களில்
kālaṅkaḷil
Locative 2 காலத்திடம்
kālattiṭam
காலங்களிடம்
kālaṅkaḷiṭam
Sociative 1 காலத்தோடு
kālattōṭu
காலங்களோடு
kālaṅkaḷōṭu
Sociative 2 காலத்துடன்
kālattuṭaṉ
காலங்களுடன்
kālaṅkaḷuṭaṉ
Instrumental காலத்தால்
kālattāl
காலங்களால்
kālaṅkaḷāl
Ablative காலத்திலிருந்து
kālattiliruntu
காலங்களிலிருந்து
kālaṅkaḷiliruntu

See also

[edit]

References

[edit]
  • University of Madras (1924–1936) “காலம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press