கண்ணன்

Tamil

Etymology

Borrowed from Prakrit 𑀓𑀡𑁆𑀳 (kaṇha), from Sanskrit कृष्ण (kṛṣṇa).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɐɳːɐn/

• Audio:

  (file)

Proper noun

கண்ணன் • (kaṇṇaṉ)

1. (Hinduism) Krishna
2. a male given name from Sanskrit

Declension

ṉ-stem declension of கண்ணன் (kaṇṇaṉ) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	கண்ணன் kaṇṇaṉ	-
Vocative	கண்ணனே kaṇṇaṉē	-
Accusative	கண்ணனை kaṇṇaṉai	-
Dative	கண்ணனுக்கு kaṇṇaṉukku	-
Genitive	கண்ணனுடைய kaṇṇaṉuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	கண்ணன் kaṇṇaṉ	-
Vocative	கண்ணனே kaṇṇaṉē	-
Accusative	கண்ணனை kaṇṇaṉai	-
Dative	கண்ணனுக்கு kaṇṇaṉukku	-
Benefactive	கண்ணனுக்காக kaṇṇaṉukkāka	-
Genitive 1	கண்ணனுடைய kaṇṇaṉuṭaiya	-
Genitive 2	கண்ணனின் kaṇṇaṉiṉ	-
Locative 1	கண்ணனில் kaṇṇaṉil	-
Locative 2	கண்ணனிடம் kaṇṇaṉiṭam	-
Sociative 1	கண்ணனோடு kaṇṇaṉōṭu	-
Sociative 2	கண்ணனுடன் kaṇṇaṉuṭaṉ	-
Instrumental	கண்ணனால் kaṇṇaṉāl	-
Ablative	கண்ணனிலிருந்து kaṇṇaṉiliruntu	-

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “கண்ணன்”, in Digital Dictionaries of South Asia [Combined Tamil Dictionaries]