ஊழ்வினை

Tamil

Etymology

Compound of ஊழ் (ūḻ, “fate, destiny”) +‎ வினை (viṉai, “action, deed”).

Pronunciation

• IPA^(key): /uːɻʋɪnɐɪ̯/

Noun

ஊழ்வினை • (ūḻviṉai)

1. deed, action, karma

Declension

ai-stem declension of ஊழ்வினை (ūḻviṉai)
	Singular	Plural
Nominative	ஊழ்வினை ūḻviṉai	ஊழ்வினைகள் ūḻviṉaikaḷ
Vocative	ஊழ்வினையே ūḻviṉaiyē	ஊழ்வினைகளே ūḻviṉaikaḷē
Accusative	ஊழ்வினையை ūḻviṉaiyai	ஊழ்வினைகளை ūḻviṉaikaḷai
Dative	ஊழ்வினைக்கு ūḻviṉaikku	ஊழ்வினைகளுக்கு ūḻviṉaikaḷukku
Genitive	ஊழ்வினையுடைய ūḻviṉaiyuṭaiya	ஊழ்வினைகளுடைய ūḻviṉaikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	ஊழ்வினை ūḻviṉai	ஊழ்வினைகள் ūḻviṉaikaḷ
Vocative	ஊழ்வினையே ūḻviṉaiyē	ஊழ்வினைகளே ūḻviṉaikaḷē
Accusative	ஊழ்வினையை ūḻviṉaiyai	ஊழ்வினைகளை ūḻviṉaikaḷai
Dative	ஊழ்வினைக்கு ūḻviṉaikku	ஊழ்வினைகளுக்கு ūḻviṉaikaḷukku
Benefactive	ஊழ்வினைக்காக ūḻviṉaikkāka	ஊழ்வினைகளுக்காக ūḻviṉaikaḷukkāka
Genitive 1	ஊழ்வினையுடைய ūḻviṉaiyuṭaiya	ஊழ்வினைகளுடைய ūḻviṉaikaḷuṭaiya
Genitive 2	ஊழ்வினையின் ūḻviṉaiyiṉ	ஊழ்வினைகளின் ūḻviṉaikaḷiṉ
Locative 1	ஊழ்வினையில் ūḻviṉaiyil	ஊழ்வினைகளில் ūḻviṉaikaḷil
Locative 2	ஊழ்வினையிடம் ūḻviṉaiyiṭam	ஊழ்வினைகளிடம் ūḻviṉaikaḷiṭam
Sociative 1	ஊழ்வினையோடு ūḻviṉaiyōṭu	ஊழ்வினைகளோடு ūḻviṉaikaḷōṭu
Sociative 2	ஊழ்வினையுடன் ūḻviṉaiyuṭaṉ	ஊழ்வினைகளுடன் ūḻviṉaikaḷuṭaṉ
Instrumental	ஊழ்வினையால் ūḻviṉaiyāl	ஊழ்வினைகளால் ūḻviṉaikaḷāl
Ablative	ஊழ்வினையிலிருந்து ūḻviṉaiyiliruntu	ஊழ்வினைகளிலிருந்து ūḻviṉaikaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “ஊழ்வினை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press