ਸੂਰ

Punjabi

Etymology

From Sanskrit सूकर (sūkara), from Proto-Indo-Iranian *suHkarás (“pig, boar”), from Proto-Indo-European *suH- (“pig, hog, swine”).

Pronunciation

• IPA^(key): /suː.ɾə̆/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uː.ɾə̆

Noun

ਸੂਰ • (sūr) m (Shahmukhi spelling سُور)

1. pig; hog

Declension

Declension of ਸੂਰ

	singular	plural
direct	ਸੂਰ (sūr)	ਸੂਰ (sūr)
oblique	ਸੂਰ (sūr)	ਸੂਰਾਂ (sūrā̃)
vocative	ਸੂਰਾ (sūrā)	ਸੂਰੋ (sūro)
ablative	ਸੂਰੋਂ (sūrõ)	—
locative	ਸੂਰੇ (sūre)	ਸੂਰੀਂ (sūrī̃)
instrumental	ਸੂਰੇ (sūre)	ਸੂਰੀਂ (sūrī̃)

References

• Singh, Bhai Maya (1895) “ਸੂਰ”, in The Panjabi Dictionary, Lahore: Munshi Gulab Singh and Sons.