ਮੁਸਾਫ਼ਰ

See also: ਮੁਸਾਫਰ and ਮੁਸਾਫਰੁ

Punjabi

Alternative forms

• ਮੁਸਾਫਰ (musāphar) — nuqtaless form

Etymology

Borrowed from Classical Persian مُسَافَر (musāfar), from Arabic مُسَافِر (musāfir). First attested as Old Punjabi ਮੁਸਾਫਰੁ (musāpharu).

Cognates

Compare Hindustani مُسافِر / मुसाफ़िर (musāfir), Gujarati મુસાફર (musāphar), Bengali মুসাফির (muśaphir).

Noun

ਮੁਸਾਫ਼ਰ • (musāfar) m (Shahmukhi spelling مُسافَر)

1. traveller, wayfarer

   Synonyms: ਯਾਤਰੀ (yātrī), ਰਾਹੀ (rāhī)

Declension

Declension of ਮੁਸਾਫ਼ਰ
dir. sg.	ਮੁਸਾਫ਼ਰ (musāfar)
dir. pl.	ਮੁਸਾਫ਼ਰ (musāfar)
	singular	plural
direct	ਮੁਸਾਫ਼ਰ (musāfar)	ਮੁਸਾਫ਼ਰ (musāfar)
oblique	ਮੁਸਾਫ਼ਰ (musāfar)	ਮੁਸਾਫ਼ਰਾਂ (musāfrā̃)
vocative	ਮੁਸਾਫ਼ਰਾ (musāfrā)	ਮੁਸਾਫ਼ਰੋ (musāfro)
ablative	ਮੁਸਾਫ਼ਰੋਂ (musāfrõ)	—
locative	ਮੁਸਾਫ਼ਰੇ (musāfre)	ਮੁਸਾਫ਼ਰੀਂ (musāfrī̃)
instrumental	ਮੁਸਾਫ਼ਰੇ (musāfre)	ਮੁਸਾਫ਼ਰੀਂ (musāfrī̃)