ਮਹਾਰਾਜਾ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Punjabi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit महाराजन् (mahārājan).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ਮਹਾਰਾਜਾ (mahārājām (Shahmukhi spelling مہاراجا)

  1. king, emperor, monarch, sovereign

Declension

[edit]
Declension of ਮਹਾਰਾਜਾ
dir. sg. ਮਹਾਰਾਜਾ (mahārājā)
dir. pl. ਮਹਾਰਾਜੇ (mahārāje)
singular plural
direct ਮਹਾਰਾਜਾ (mahārājā) ਮਹਾਰਾਜੇ (mahārāje)
oblique ਮਹਾਰਾਜੇ (mahārāje) ਮਹਾਰਾਜਿਆਂ (mahārājiā̃)
vocative ਮਹਾਰਾਜਿਆ (mahārājiā) ਮਹਾਰਾਜਿਓ (mahārājio)
ablative ਮਹਾਰਾਜਿਓਂ (mahārājiõ)
locative ਮਹਾਰਾਜੇ (mahārāje)
instrumental ਮਹਾਰਾਜੇ (mahārāje)

References

[edit]