संयमिन्

Sanskrit

Etymology

From संयम (saṃyama, “restraint”) +‎ -इन् (-in).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /sɐ̃.jɐ.min/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈs̪ɐ̃.jɐ.min̪/

Adjective

संयमिन् • (saṃyamin) stem

1. practicing self-control

Declension

Masculine in-stem declension of संयमिन् (saṃyamin)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	संयमी saṃyamī	संयमिनौ / संयमिना¹ saṃyaminau / saṃyaminā¹	संयमिनः saṃyaminaḥ
Vocative	संयमिन् saṃyamin	संयमिनौ / संयमिना¹ saṃyaminau / saṃyaminā¹	संयमिनः saṃyaminaḥ
Accusative	संयमिनम् saṃyaminam	संयमिनौ / संयमिना¹ saṃyaminau / saṃyaminā¹	संयमिनः saṃyaminaḥ
Instrumental	संयमिना saṃyaminā	संयमिभ्याम् saṃyamibhyām	संयमिभिः saṃyamibhiḥ
Dative	संयमिने saṃyamine	संयमिभ्याम् saṃyamibhyām	संयमिभ्यः saṃyamibhyaḥ
Ablative	संयमिनः saṃyaminaḥ	संयमिभ्याम् saṃyamibhyām	संयमिभ्यः saṃyamibhyaḥ
Genitive	संयमिनः saṃyaminaḥ	संयमिनोः saṃyaminoḥ	संयमिनाम् saṃyaminām
Locative	संयमिनि saṃyamini	संयमिनोः saṃyaminoḥ	संयमिषु saṃyamiṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ī-stem declension of संयमिनी (saṃyaminī)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	संयमिनी saṃyaminī	संयमिन्यौ / संयमिनी¹ saṃyaminyau / saṃyaminī¹	संयमिन्यः / संयमिनीः¹ saṃyaminyaḥ / saṃyaminīḥ¹
Vocative	संयमिनि saṃyamini	संयमिन्यौ / संयमिनी¹ saṃyaminyau / saṃyaminī¹	संयमिन्यः / संयमिनीः¹ saṃyaminyaḥ / saṃyaminīḥ¹
Accusative	संयमिनीम् saṃyaminīm	संयमिन्यौ / संयमिनी¹ saṃyaminyau / saṃyaminī¹	संयमिनीः saṃyaminīḥ
Instrumental	संयमिन्या saṃyaminyā	संयमिनीभ्याम् saṃyaminībhyām	संयमिनीभिः saṃyaminībhiḥ
Dative	संयमिन्यै saṃyaminyai	संयमिनीभ्याम् saṃyaminībhyām	संयमिनीभ्यः saṃyaminībhyaḥ
Ablative	संयमिन्याः / संयमिन्यै² saṃyaminyāḥ / saṃyaminyai²	संयमिनीभ्याम् saṃyaminībhyām	संयमिनीभ्यः saṃyaminībhyaḥ
Genitive	संयमिन्याः / संयमिन्यै² saṃyaminyāḥ / saṃyaminyai²	संयमिन्योः saṃyaminyoḥ	संयमिनीनाम् saṃyaminīnām
Locative	संयमिन्याम् saṃyaminyām	संयमिन्योः saṃyaminyoḥ	संयमिनीषु saṃyaminīṣu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter in-stem declension of संयमिन् (saṃyamin)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	संयमि saṃyami	संयमिनी saṃyaminī	संयमीनि saṃyamīni
Vocative	संयमि / संयमिन् saṃyami / saṃyamin	संयमिनी saṃyaminī	संयमीनि saṃyamīni
Accusative	संयमि saṃyami	संयमिनी saṃyaminī	संयमीनि saṃyamīni
Instrumental	संयमिना saṃyaminā	संयमिभ्याम् saṃyamibhyām	संयमिभिः saṃyamibhiḥ
Dative	संयमिने saṃyamine	संयमिभ्याम् saṃyamibhyām	संयमिभ्यः saṃyamibhyaḥ
Ablative	संयमिनः saṃyaminaḥ	संयमिभ्याम् saṃyamibhyām	संयमिभ्यः saṃyamibhyaḥ
Genitive	संयमिनः saṃyaminaḥ	संयमिनोः saṃyaminoḥ	संयमिनाम् saṃyaminām
Locative	संयमिनि saṃyamini	संयमिनोः saṃyaminoḥ	संयमिषु saṃyamiṣu