संयमिन्

Sanskrit

Etymology

From संयम (saṃyama, “restraint”) +‎ -इन् (-in).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /sɐ̃.jɐ.min/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /s̪ɐ̃.jɐ.min̪/

Adjective

संयमिन् • (saṃyamin) stem

1. practicing self-control

Declension

Masculine in-stem declension of संयमिन्

	singular	dual	plural
nominative	संयमी (saṃyamī)	संयमिनौ (saṃyaminau) संयमिना¹ (saṃyaminā¹)	संयमिनः (saṃyaminaḥ)
vocative	संयमिन् (saṃyamin)	संयमिनौ (saṃyaminau) संयमिना¹ (saṃyaminā¹)	संयमिनः (saṃyaminaḥ)
accusative	संयमिनम् (saṃyaminam)	संयमिनौ (saṃyaminau) संयमिना¹ (saṃyaminā¹)	संयमिनः (saṃyaminaḥ)
instrumental	संयमिना (saṃyaminā)	संयमिभ्याम् (saṃyamibhyām)	संयमिभिः (saṃyamibhiḥ)
dative	संयमिने (saṃyamine)	संयमिभ्याम् (saṃyamibhyām)	संयमिभ्यः (saṃyamibhyaḥ)
ablative	संयमिनः (saṃyaminaḥ)	संयमिभ्याम् (saṃyamibhyām)	संयमिभ्यः (saṃyamibhyaḥ)
genitive	संयमिनः (saṃyaminaḥ)	संयमिनोः (saṃyaminoḥ)	संयमिनाम् (saṃyaminām)
locative	संयमिनि (saṃyamini)	संयमिनोः (saṃyaminoḥ)	संयमिषु (saṃyamiṣu)

• ¹Vedic

Feminine ī-stem declension of संयमिनी

	singular	dual	plural
nominative	संयमिनी (saṃyaminī)	संयमिन्यौ (saṃyaminyau) संयमिनी¹ (saṃyaminī¹)	संयमिन्यः (saṃyaminyaḥ) संयमिनीः¹ (saṃyaminīḥ¹)
vocative	संयमिनि (saṃyamini)	संयमिन्यौ (saṃyaminyau) संयमिनी¹ (saṃyaminī¹)	संयमिन्यः (saṃyaminyaḥ) संयमिनीः¹ (saṃyaminīḥ¹)
accusative	संयमिनीम् (saṃyaminīm)	संयमिन्यौ (saṃyaminyau) संयमिनी¹ (saṃyaminī¹)	संयमिनीः (saṃyaminīḥ)
instrumental	संयमिन्या (saṃyaminyā)	संयमिनीभ्याम् (saṃyaminībhyām)	संयमिनीभिः (saṃyaminībhiḥ)
dative	संयमिन्यै (saṃyaminyai)	संयमिनीभ्याम् (saṃyaminībhyām)	संयमिनीभ्यः (saṃyaminībhyaḥ)
ablative	संयमिन्याः (saṃyaminyāḥ) संयमिन्यै² (saṃyaminyai²)	संयमिनीभ्याम् (saṃyaminībhyām)	संयमिनीभ्यः (saṃyaminībhyaḥ)
genitive	संयमिन्याः (saṃyaminyāḥ) संयमिन्यै² (saṃyaminyai²)	संयमिन्योः (saṃyaminyoḥ)	संयमिनीनाम् (saṃyaminīnām)
locative	संयमिन्याम् (saṃyaminyām)	संयमिन्योः (saṃyaminyoḥ)	संयमिनीषु (saṃyaminīṣu)

• ¹Vedic
• ²Brāhmaṇas

Neuter in-stem declension of संयमिन्

	singular	dual	plural
nominative	संयमि (saṃyami)	संयमिनी (saṃyaminī)	संयमीनि (saṃyamīni)
vocative	संयमि (saṃyami) संयमिन् (saṃyamin)	संयमिनी (saṃyaminī)	संयमीनि (saṃyamīni)
accusative	संयमि (saṃyami)	संयमिनी (saṃyaminī)	संयमीनि (saṃyamīni)
instrumental	संयमिना (saṃyaminā)	संयमिभ्याम् (saṃyamibhyām)	संयमिभिः (saṃyamibhiḥ)
dative	संयमिने (saṃyamine)	संयमिभ्याम् (saṃyamibhyām)	संयमिभ्यः (saṃyamibhyaḥ)
ablative	संयमिनः (saṃyaminaḥ)	संयमिभ्याम् (saṃyamibhyām)	संयमिभ्यः (saṃyamibhyaḥ)
genitive	संयमिनः (saṃyaminaḥ)	संयमिनोः (saṃyaminoḥ)	संयमिनाम् (saṃyaminām)
locative	संयमिनि (saṃyamini)	संयमिनोः (saṃyaminoḥ)	संयमिषु (saṃyamiṣu)