श्वसित

Hindi

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit श्वसित (śvasita).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /ʃʋə.sɪt̪/, [ʃʋɐ.sɪt̪]

Adjective

श्वसित • (śvasit) (indeclinable)

1. (rare, formal) breathed, sighed

Noun

श्वसित • (śvasit) m

1. breathing, breath, respiration, sighing, a sigh

Declension

Declension of श्वसित (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	श्वसित śvasit	श्वसित śvasit
oblique	श्वसित śvasit	श्वसितों śvasitõ
vocative	श्वसित śvasit	श्वसितो śvasito

References

• Dāsa, Śyāmasundara (1965–1975) “श्वसित”, in Hindī Śabdasāgara [lit. Sea of Hindi words] (in Hindi), Kashi [Varanasi]: Nagari Pracarini Sabha

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• শ্বসিত (Assamese script)
• ᬰ᭄ᬯᬲᬶᬢ (Balinese script)
• শ্বসিত (Bengali script)
• 𑰫𑰿𑰪𑰭𑰰𑰝 (Bhaiksuki script)
• 𑀰𑁆𑀯𑀲𑀺𑀢 (Brahmi script)
• ၐွသိတ (Burmese script)
• શ્વસિત (Gujarati script)
• ਸ਼੍ਵਸਿਤ (Gurmukhi script)
• 𑌶𑍍𑌵𑌸𑌿𑌤 (Grantha script)
• ꦯ꧀ꦮꦱꦶꦠ (Javanese script)
• 𑂬𑂹𑂫𑂮𑂱𑂞 (Kaithi script)
• ಶ್ವಸಿತ (Kannada script)
• ឝ្វសិត (Khmer script)
• ຨ຺ວສິຕ (Lao script)
• ശ്വസിത (Malayalam script)
• ᡧᠣᠸᠠᠰ᠌ᡳᢠᠠ (Manchu script)
• 𑘫𑘿𑘪𑘭𑘱𑘝 (Modi script)
• ᠱᢦᠰᠢᢐᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑧋𑧠𑧊𑧍𑧒𑦽 (Nandinagari script)
• 𑐱𑑂𑐰𑐳𑐶𑐟 (Newa script)
• ଶ୍ଵସିତ (Odia script)
• ꢯ꣄ꢮꢱꢶꢡ (Saurashtra script)
• 𑆯𑇀𑆮𑆱𑆴𑆠 (Sharada script)
• 𑖫𑖿𑖪𑖭𑖰𑖝 (Siddham script)
• ශ‍්වසිත (Sinhalese script)
• 𑩿 𑪙𑩾𑪁𑩑𑩫 (Soyombo script)
• 𑚧𑚶𑚦𑚨𑚮𑚙 (Takri script)
• ஶ்வஸித (Tamil script)
• శ్వసిత (Telugu script)
• ศฺวสิต (Thai script)
• ཤྭ་སི་ཏ (Tibetan script)
• 𑒬𑓂𑒫𑒮𑒱𑒞 (Tirhuta script)
• 𑨮𑩇𑨭𑨰𑨁𑨙 (Zanabazar Square script)

Etymology

From श्वस् (śvas) +‎ -इत (-ita).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɕʋɐ.si.tɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ɕʋɐ.s̪i.t̪ɐ/

Adjective

श्वसित • (śvasita) stem

1. breathed, sighed
2. possessed of breath or life, vivified, revived

Declension

Masculine a-stem declension of श्वसित

	singular	dual	plural
nominative	श्वसितः (śvasitaḥ)	श्वसितौ (śvasitau) श्वसिता¹ (śvasitā¹)	श्वसिताः (śvasitāḥ) श्वसितासः¹ (śvasitāsaḥ¹)
vocative	श्वसित (śvasita)	श्वसितौ (śvasitau) श्वसिता¹ (śvasitā¹)	श्वसिताः (śvasitāḥ) श्वसितासः¹ (śvasitāsaḥ¹)
accusative	श्वसितम् (śvasitam)	श्वसितौ (śvasitau) श्वसिता¹ (śvasitā¹)	श्वसितान् (śvasitān)
instrumental	श्वसितेन (śvasitena)	श्वसिताभ्याम् (śvasitābhyām)	श्वसितैः (śvasitaiḥ) श्वसितेभिः¹ (śvasitebhiḥ¹)
dative	श्वसिताय (śvasitāya)	श्वसिताभ्याम् (śvasitābhyām)	श्वसितेभ्यः (śvasitebhyaḥ)
ablative	श्वसितात् (śvasitāt)	श्वसिताभ्याम् (śvasitābhyām)	श्वसितेभ्यः (śvasitebhyaḥ)
genitive	श्वसितस्य (śvasitasya)	श्वसितयोः (śvasitayoḥ)	श्वसितानाम् (śvasitānām)
locative	श्वसिते (śvasite)	श्वसितयोः (śvasitayoḥ)	श्वसितेषु (śvasiteṣu)

• ¹Vedic

Feminine ā-stem declension of श्वसिता

	singular	dual	plural
nominative	श्वसिता (śvasitā)	श्वसिते (śvasite)	श्वसिताः (śvasitāḥ)
vocative	श्वसिते (śvasite)	श्वसिते (śvasite)	श्वसिताः (śvasitāḥ)
accusative	श्वसिताम् (śvasitām)	श्वसिते (śvasite)	श्वसिताः (śvasitāḥ)
instrumental	श्वसितया (śvasitayā) श्वसिता¹ (śvasitā¹)	श्वसिताभ्याम् (śvasitābhyām)	श्वसिताभिः (śvasitābhiḥ)
dative	श्वसितायै (śvasitāyai)	श्वसिताभ्याम् (śvasitābhyām)	श्वसिताभ्यः (śvasitābhyaḥ)
ablative	श्वसितायाः (śvasitāyāḥ) श्वसितायै² (śvasitāyai²)	श्वसिताभ्याम् (śvasitābhyām)	श्वसिताभ्यः (śvasitābhyaḥ)
genitive	श्वसितायाः (śvasitāyāḥ) श्वसितायै² (śvasitāyai²)	श्वसितयोः (śvasitayoḥ)	श्वसितानाम् (śvasitānām)
locative	श्वसितायाम् (śvasitāyām)	श्वसितयोः (śvasitayoḥ)	श्वसितासु (śvasitāsu)

• ¹Vedic
• ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of श्वसित

	singular	dual	plural
nominative	श्वसितम् (śvasitam)	श्वसिते (śvasite)	श्वसितानि (śvasitāni) श्वसिता¹ (śvasitā¹)
vocative	श्वसित (śvasita)	श्वसिते (śvasite)	श्वसितानि (śvasitāni) श्वसिता¹ (śvasitā¹)
accusative	श्वसितम् (śvasitam)	श्वसिते (śvasite)	श्वसितानि (śvasitāni) श्वसिता¹ (śvasitā¹)
instrumental	श्वसितेन (śvasitena)	श्वसिताभ्याम् (śvasitābhyām)	श्वसितैः (śvasitaiḥ) श्वसितेभिः¹ (śvasitebhiḥ¹)
dative	श्वसिताय (śvasitāya)	श्वसिताभ्याम् (śvasitābhyām)	श्वसितेभ्यः (śvasitebhyaḥ)
ablative	श्वसितात् (śvasitāt)	श्वसिताभ्याम् (śvasitābhyām)	श्वसितेभ्यः (śvasitebhyaḥ)
genitive	श्वसितस्य (śvasitasya)	श्वसितयोः (śvasitayoḥ)	श्वसितानाम् (śvasitānām)
locative	श्वसिते (śvasite)	श्वसितयोः (śvasitayoḥ)	श्वसितेषु (śvasiteṣu)

• ¹Vedic

Noun

श्वसित • (śvasita) stem, n

1. breathing, breath, respiration, sighing, a sigh

Declension

Neuter a-stem declension of श्वसित

	singular	dual	plural
nominative	श्वसितम् (śvasitam)	श्वसिते (śvasite)	श्वसितानि (śvasitāni) श्वसिता¹ (śvasitā¹)
vocative	श्वसित (śvasita)	श्वसिते (śvasite)	श्वसितानि (śvasitāni) श्वसिता¹ (śvasitā¹)
accusative	श्वसितम् (śvasitam)	श्वसिते (śvasite)	श्वसितानि (śvasitāni) श्वसिता¹ (śvasitā¹)
instrumental	श्वसितेन (śvasitena)	श्वसिताभ्याम् (śvasitābhyām)	श्वसितैः (śvasitaiḥ) श्वसितेभिः¹ (śvasitebhiḥ¹)
dative	श्वसिताय (śvasitāya)	श्वसिताभ्याम् (śvasitābhyām)	श्वसितेभ्यः (śvasitebhyaḥ)
ablative	श्वसितात् (śvasitāt)	श्वसिताभ्याम् (śvasitābhyām)	श्वसितेभ्यः (śvasitebhyaḥ)
genitive	श्वसितस्य (śvasitasya)	श्वसितयोः (śvasitayoḥ)	श्वसितानाम् (śvasitānām)
locative	श्वसिते (śvasite)	श्वसितयोः (śvasitayoḥ)	श्वसितेषु (śvasiteṣu)

• ¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “श्वसित”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1105.