वेमन्

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *wéh₁imn̥ (“plaiting, twisting”), from *weh₁y- (“to twist, plait”). Cognate with Latin vīmen.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ʋɐ́j.mɐn/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ʋeː.mɐn̪/

Noun

वेमन् • (véman) stem, n

1. a loom
   • c. 1200 BCE – 800 BCE, Śukla-Yajurveda (Vājasenayi Saṃhitā) 19.83:

     रसं॑ परि॒स्रुता॒ न रोहि॑तं न॒ग्नहु॒र्धीर॒स्तस॑रं॒ न वेम॑॥

     rásaṃ parisrútā ná róhitaṃ nagnáhurdhī́rastásaraṃ ná véma.

     Like the shuttle through the loom, the steady ferment mixes the red juice with the foaming spirit.

2. a sley; the reed of a loom

Declension

Neuter an-stem declension of वेमन्

	singular	dual	plural
nominative	वेम (véma)	वेम्नी (vémnī) वेमनी (vémanī)	वेमानि (vémāni) वेम¹ (véma¹) वेमा¹ (vémā¹)
vocative	वेमन् (véman) वेम (véma)	वेम्नी (vémnī) वेमनी (vémanī)	वेमानि (vémāni) वेम¹ (véma¹) वेमा¹ (vémā¹)
accusative	वेम (véma)	वेम्नी (vémnī) वेमनी (vémanī)	वेमानि (vémāni) वेम¹ (véma¹) वेमा¹ (vémā¹)
instrumental	वेम्ना (vémnā)	वेमभ्याम् (vémabhyām)	वेमभिः (vémabhiḥ)
dative	वेम्ने (vémne)	वेमभ्याम् (vémabhyām)	वेमभ्यः (vémabhyaḥ)
ablative	वेम्नः (vémnaḥ)	वेमभ्याम् (vémabhyām)	वेमभ्यः (vémabhyaḥ)
genitive	वेम्नः (vémnaḥ)	वेम्नोः (vémnoḥ)	वेम्नाम् (vémnām)
locative	वेम्नि (vémni) वेमनि (vémani) वेमन्¹ (véman¹)	वेम्नोः (vémnoḥ)	वेमसु (vémasu)

• ¹Vedic

Descendants

• Pali: vema (“loom, shuttle”), vemaka (“id.”)
• Prakrit: 𑀯𑁂𑀫 (vema, “part of weaver's apparatus”)
  • Assamese: বেঁও (bẽü, “wooden board with holes used for weaving grass mats”), বেঁবা (bẽba, “id.”)

References

• Monier Williams (1899) “वेमन्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1013.