Jump to content

वृत्ति

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Sanskrit वृत्ति (vṛtti).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /ʋɾɪt̪.t̪iː/, [ʋɾɪt̪̚.t̪iː]

Noun

[edit]

वृत्ति (vŕttif

  1. instinct, habit, fundamental behavior
  2. profession, occupation
  3. fundamental function, use

Declension

[edit]

References

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

    From वृत् (vṛt) +‎ -ति (-ti).

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    वृत्ति (vṛtti) stemf

    1. job, work
    2. habit, instinct
    3. type, kind
    4. function
    5. nature
    6. wages
    7. behavior
    8. maintenance

    Declension

    [edit]
    Feminine i-stem declension of वृत्ति (vṛtti)
    Singular Dual Plural
    Nominative वृत्तिः
    vṛttiḥ
    वृत्ती
    vṛttī
    वृत्तयः
    vṛttayaḥ
    Vocative वृत्ते
    vṛtte
    वृत्ती
    vṛttī
    वृत्तयः
    vṛttayaḥ
    Accusative वृत्तिम्
    vṛttim
    वृत्ती
    vṛttī
    वृत्तीः
    vṛttīḥ
    Instrumental वृत्त्या / वृत्ती¹
    vṛttyā / vṛttī¹
    वृत्तिभ्याम्
    vṛttibhyām
    वृत्तिभिः
    vṛttibhiḥ
    Dative वृत्तये / वृत्त्यै² / वृत्ती¹
    vṛttaye / vṛttyai² / vṛttī¹
    वृत्तिभ्याम्
    vṛttibhyām
    वृत्तिभ्यः
    vṛttibhyaḥ
    Ablative वृत्तेः / वृत्त्याः² / वृत्त्यै³
    vṛtteḥ / vṛttyāḥ² / vṛttyai³
    वृत्तिभ्याम्
    vṛttibhyām
    वृत्तिभ्यः
    vṛttibhyaḥ
    Genitive वृत्तेः / वृत्त्याः² / वृत्त्यै³
    vṛtteḥ / vṛttyāḥ² / vṛttyai³
    वृत्त्योः
    vṛttyoḥ
    वृत्तीनाम्
    vṛttīnām
    Locative वृत्तौ / वृत्त्याम्² / वृत्ता¹
    vṛttau / vṛttyām² / vṛttā¹
    वृत्त्योः
    vṛttyoḥ
    वृत्तिषु
    vṛttiṣu
    Notes
    • ¹Vedic
    • ²Later Sanskrit
    • ³Brāhmaṇas

    Derived terms

    [edit]

    Descendants

    [edit]
    • Hindi: वृत्ति (vŕtti) (learned)

    References

    [edit]