Jump to content

विकार

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit विकार (vikāra), from वि- (vi-) +‎ कार (kāra).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /ʋɪ.kɑːɾ/, [ʋɪ.käːɾ]

Noun

[edit]

विकार (vikārm

  1. change: usually a negative change, change for the worse
  2. damage, harm, detriment, ruin
  3. (medicine) a disorder
    व्यक्तित्व विकारvyaktitva vikārpersonality disorder
  4. (grammar) an inflected form

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology 1

[edit]

वि- (vi-, the syllable "vi") +‎ कार (kāra, sound)

Noun

[edit]

विकार (vikāra) stemm

  1. the syllable "vi" (BhP.)
Declension
[edit]
Masculine a-stem declension of विकार
Nom. sg. विकारः (vikāraḥ)
Gen. sg. विकारस्य (vikārasya)
Singular Dual Plural
Nominative विकारः (vikāraḥ) विकारौ (vikārau) विकाराः (vikārāḥ)
Vocative विकार (vikāra) विकारौ (vikārau) विकाराः (vikārāḥ)
Accusative विकारम् (vikāram) विकारौ (vikārau) विकारान् (vikārān)
Instrumental विकारेण (vikāreṇa) विकाराभ्याम् (vikārābhyām) विकारैः (vikāraiḥ)
Dative विकाराय (vikārāya) विकाराभ्याम् (vikārābhyām) विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ)
Ablative विकारात् (vikārāt) विकाराभ्याम् (vikārābhyām) विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ)
Genitive विकारस्य (vikārasya) विकारयोः (vikārayoḥ) विकाराणाम् (vikārāṇām)
Locative विकारे (vikāre) विकारयोः (vikārayoḥ) विकारेषु (vikāreṣu)

Etymology 2

[edit]

From विकोति (vikaroti, to make different, become different).

Noun

[edit]

विकार (vikāra) stemm

  1. change from natural state, transformation
  2. disease, injury
  3. agitation, passion
  4. ghost (Kathās.)
  5. extravagance (Kathās.)
  6. product (Gaut.)
  7. the seven resultant products of प्रकृति (prakṛti, the basic material of the universe), and the sixteen resultant products of these (IW., etc.)
  8. derivative word (Nir.)
  9. grimace (Kathās.)
  10. defection of allegiance, hostility (MBh., Rājat.)
Declension
[edit]
Masculine a-stem declension of विकार
Nom. sg. विकारः (vikāraḥ)
Gen. sg. विकारस्य (vikārasya)
Singular Dual Plural
Nominative विकारः (vikāraḥ) विकारौ (vikārau) विकाराः (vikārāḥ)
Vocative विकार (vikāra) विकारौ (vikārau) विकाराः (vikārāḥ)
Accusative विकारम् (vikāram) विकारौ (vikārau) विकारान् (vikārān)
Instrumental विकारेण (vikāreṇa) विकाराभ्याम् (vikārābhyām) विकारैः (vikāraiḥ)
Dative विकाराय (vikārāya) विकाराभ्याम् (vikārābhyām) विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ)
Ablative विकारात् (vikārāt) विकाराभ्याम् (vikārābhyām) विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ)
Genitive विकारस्य (vikārasya) विकारयोः (vikārayoḥ) विकाराणाम् (vikārāṇām)
Locative विकारे (vikāre) विकारयोः (vikārayoḥ) विकारेषु (vikāreṣu)

References

[edit]