लङ्ग

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *(s)leh₁g- (“weak, feeble”). Cognate with Latin langueō (“I am faint, weak”), English slack, Ancient Greek *λαγο- (*lago-, “flabby”) (Ancient Greek λαγώς (lagṓs, “hare”, literally “with flabby ears”)).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /lɐŋ.ɡɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈl̪ɐŋ.ɡɐ/

Adjective

लङ्ग • (laṅga) stem

1. limping, lame

Declension

Masculine a-stem declension of लङ्ग
Nom. sg.	लङ्गः (laṅgaḥ)
Gen. sg.	लङ्गस्य (laṅgasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	लङ्गः (laṅgaḥ)	लङ्गौ (laṅgau)	लङ्गाः (laṅgāḥ)
Vocative	लङ्ग (laṅga)	लङ्गौ (laṅgau)	लङ्गाः (laṅgāḥ)
Accusative	लङ्गम् (laṅgam)	लङ्गौ (laṅgau)	लङ्गान् (laṅgān)
Instrumental	लङ्गेन (laṅgena)	लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām)	लङ्गैः (laṅgaiḥ)
Dative	लङ्गाय (laṅgāya)	लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām)	लङ्गेभ्यः (laṅgebhyaḥ)
Ablative	लङ्गात् (laṅgāt)	लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām)	लङ्गेभ्यः (laṅgebhyaḥ)
Genitive	लङ्गस्य (laṅgasya)	लङ्गयोः (laṅgayoḥ)	लङ्गानाम् (laṅgānām)
Locative	लङ्गे (laṅge)	लङ्गयोः (laṅgayoḥ)	लङ्गेषु (laṅgeṣu)

Feminine ā-stem declension of लङ्ग
Nom. sg.	लङ्गा (laṅgā)
Gen. sg.	लङ्गायाः (laṅgāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	लङ्गा (laṅgā)	लङ्गे (laṅge)	लङ्गाः (laṅgāḥ)
Vocative	लङ्गे (laṅge)	लङ्गे (laṅge)	लङ्गाः (laṅgāḥ)
Accusative	लङ्गाम् (laṅgām)	लङ्गे (laṅge)	लङ्गाः (laṅgāḥ)
Instrumental	लङ्गया (laṅgayā)	लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām)	लङ्गाभिः (laṅgābhiḥ)
Dative	लङ्गायै (laṅgāyai)	लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām)	लङ्गाभ्यः (laṅgābhyaḥ)
Ablative	लङ्गायाः (laṅgāyāḥ)	लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām)	लङ्गाभ्यः (laṅgābhyaḥ)
Genitive	लङ्गायाः (laṅgāyāḥ)	लङ्गयोः (laṅgayoḥ)	लङ्गानाम् (laṅgānām)
Locative	लङ्गायाम् (laṅgāyām)	लङ्गयोः (laṅgayoḥ)	लङ्गासु (laṅgāsu)

Neuter a-stem declension of लङ्ग
Nom. sg.	लङ्गम् (laṅgam)
Gen. sg.	लङ्गस्य (laṅgasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	लङ्गम् (laṅgam)	लङ्गे (laṅge)	लङ्गानि (laṅgāni)
Vocative	लङ्ग (laṅga)	लङ्गे (laṅge)	लङ्गानि (laṅgāni)
Accusative	लङ्गम् (laṅgam)	लङ्गे (laṅge)	लङ्गानि (laṅgāni)
Instrumental	लङ्गेन (laṅgena)	लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām)	लङ्गैः (laṅgaiḥ)
Dative	लङ्गाय (laṅgāya)	लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām)	लङ्गेभ्यः (laṅgebhyaḥ)
Ablative	लङ्गात् (laṅgāt)	लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām)	लङ्गेभ्यः (laṅgebhyaḥ)
Genitive	लङ्गस्य (laṅgasya)	लङ्गयोः (laṅgayoḥ)	लङ्गानाम् (laṅgānām)
Locative	लङ्गे (laṅge)	लङ्गयोः (laṅgayoḥ)	लङ्गेषु (laṅgeṣu)

Descendants

• ⇒ Bengali: ল্যাংচা (lêṅca) (suffixed with -চা (-ca)), ল্যাংড়া (lêṅṛa) (suffixed with -ড়া (-ṛa))

References

• Monier Williams (1899) “लङ्ग”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 895/1.