रोगिन्

Sanskrit

Etymology

From रोग (roga, “illness”) +‎ -इन् (-in).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɾɐw.ɡin/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɾoː.ɡin̪/

Noun

रोगिन् • (rogin) stem, m (feminine रोगिणी)

1. ill, one with illness

Declension

Masculine in-stem declension of रोगिन्

	singular	dual	plural
nominative	रोगी (rogī)	रोगिणौ (rogiṇau) रोगिणा¹ (rogiṇā¹)	रोगिणः (rogiṇaḥ)
vocative	रोगिन् (rogin)	रोगिणौ (rogiṇau) रोगिणा¹ (rogiṇā¹)	रोगिणः (rogiṇaḥ)
accusative	रोगिणम् (rogiṇam)	रोगिणौ (rogiṇau) रोगिणा¹ (rogiṇā¹)	रोगिणः (rogiṇaḥ)
instrumental	रोगिणा (rogiṇā)	रोगिभ्याम् (rogibhyām)	रोगिभिः (rogibhiḥ)
dative	रोगिणे (rogiṇe)	रोगिभ्याम् (rogibhyām)	रोगिभ्यः (rogibhyaḥ)
ablative	रोगिणः (rogiṇaḥ)	रोगिभ्याम् (rogibhyām)	रोगिभ्यः (rogibhyaḥ)
genitive	रोगिणः (rogiṇaḥ)	रोगिणोः (rogiṇoḥ)	रोगिणाम् (rogiṇām)
locative	रोगिणि (rogiṇi)	रोगिणोः (rogiṇoḥ)	रोगिषु (rogiṣu)

• ¹Vedic