रुक्मिणी

Sanskrit

From रुक्म (rukma, “bright, radiant”)

रुक्मिणी • (rukmiṇī) stem, f

Feminine ī-stem declension of रुक्मिणी (rukmiṇī)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रुक्मिणी rukmiṇī	रुक्मिण्यौ rukmiṇyau	रुक्मिण्यः rukmiṇyaḥ
Vocative	रुक्मिणि rukmiṇi	रुक्मिण्यौ rukmiṇyau	रुक्मिण्यः rukmiṇyaḥ
Accusative	रुक्मिणीम् rukmiṇīm	रुक्मिण्यौ rukmiṇyau	रुक्मिणीः rukmiṇīḥ
Instrumental	रुक्मिण्या rukmiṇyā	रुक्मिणीभ्याम् rukmiṇībhyām	रुक्मिणीभिः rukmiṇībhiḥ
Dative	रुक्मिण्यै rukmiṇyai	रुक्मिणीभ्याम् rukmiṇībhyām	रुक्मिणीभ्यः rukmiṇībhyaḥ
Ablative	रुक्मिण्याः rukmiṇyāḥ	रुक्मिणीभ्याम् rukmiṇībhyām	रुक्मिणीभ्यः rukmiṇībhyaḥ
Genitive	रुक्मिण्याः rukmiṇyāḥ	रुक्मिण्योः rukmiṇyoḥ	रुक्मिणीनाम् rukmiṇīnām
Locative	रुक्मिण्याम् rukmiṇyām	रुक्मिण्योः rukmiṇyoḥ	रुक्मिणीषु rukmiṇīṣu

Monier Williams (1899) “रुक्मिणी”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0882.