मूर्धन्य

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit मूर्धन्य (mūrdhanya, literally pertaining to the head).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /muːɾ.d̪ʱən.jᵊ/, [muːɾ.d̪ʱɐ̃ɲ.jᵊ]

Adjective

[edit]

मूर्धन्य (mūrdhanya) (indeclinable)

  1. chief, leading, foremost
    Synonym: मुख्य (mukhya)
  2. (phonetics) retroflex

References

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

Derived from मूर्धन् (mūrdhan).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

मूर्धन्य (mūrdhanya)

  1. retroflex place of articulation
    Coordinate terms: कण्ठ्य (kaṇṭhya), तालव्य (tālavya), मूर्धन्य (mūrdhanya), वर्त्स्य (vartsya), दन्त्य (dantya), ओष्ठ्य (oṣṭhya)

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of मूर्धन्य (mūrdhanya)
Singular Dual Plural
Nominative मूर्धन्यः
mūrdhanyaḥ
मूर्धन्यौ / मूर्धन्या¹
mūrdhanyau / mūrdhanyā¹
मूर्धन्याः / मूर्धन्यासः¹
mūrdhanyāḥ / mūrdhanyāsaḥ¹
Vocative मूर्धन्य
mūrdhanya
मूर्धन्यौ / मूर्धन्या¹
mūrdhanyau / mūrdhanyā¹
मूर्धन्याः / मूर्धन्यासः¹
mūrdhanyāḥ / mūrdhanyāsaḥ¹
Accusative मूर्धन्यम्
mūrdhanyam
मूर्धन्यौ / मूर्धन्या¹
mūrdhanyau / mūrdhanyā¹
मूर्धन्यान्
mūrdhanyān
Instrumental मूर्धन्येन
mūrdhanyena
मूर्धन्याभ्याम्
mūrdhanyābhyām
मूर्धन्यैः / मूर्धन्येभिः¹
mūrdhanyaiḥ / mūrdhanyebhiḥ¹
Dative मूर्धन्याय
mūrdhanyāya
मूर्धन्याभ्याम्
mūrdhanyābhyām
मूर्धन्येभ्यः
mūrdhanyebhyaḥ
Ablative मूर्धन्यात्
mūrdhanyāt
मूर्धन्याभ्याम्
mūrdhanyābhyām
मूर्धन्येभ्यः
mūrdhanyebhyaḥ
Genitive मूर्धन्यस्य
mūrdhanyasya
मूर्धन्ययोः
mūrdhanyayoḥ
मूर्धन्यानाम्
mūrdhanyānām
Locative मूर्धन्ये
mūrdhanye
मूर्धन्ययोः
mūrdhanyayoḥ
मूर्धन्येषु
mūrdhanyeṣu
Notes
  • ¹Vedic