मूर
Sanskrit
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Indo-European *muHrós (“dull, stupid”). Cognate with Ancient Greek μωρός (mōrós, “foolish, dull”) whence English moron, sophomore and oxymoron.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]मूर • (mūrá) stem
Declension
[edit]| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मूरः (mūráḥ) | मूरौ (mūraú) मूरा¹ (mūrā́¹) |
मूराः (mūrā́ḥ) मूरासः¹ (mūrā́saḥ¹) |
| vocative | मूर (mū́ra) | मूरौ (mū́rau) मूरा¹ (mū́rā¹) |
मूराः (mū́rāḥ) मूरासः¹ (mū́rāsaḥ¹) |
| accusative | मूरम् (mūrám) | मूरौ (mūraú) मूरा¹ (mūrā́¹) |
मूरान् (mūrā́n) |
| instrumental | मूरेण (mūréṇa) | मूराभ्याम् (mūrā́bhyām) | मूरैः (mūraíḥ) मूरेभिः¹ (mūrébhiḥ¹) |
| dative | मूराय (mūrā́ya) | मूराभ्याम् (mūrā́bhyām) | मूरेभ्यः (mūrébhyaḥ) |
| ablative | मूरात् (mūrā́t) | मूराभ्याम् (mūrā́bhyām) | मूरेभ्यः (mūrébhyaḥ) |
| genitive | मूरस्य (mūrásya) | मूरयोः (mūráyoḥ) | मूराणाम् (mūrā́ṇām) |
| locative | मूरे (mūré) | मूरयोः (mūráyoḥ) | मूरेषु (mūréṣu) |
- ¹Vedic
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मूरा (mūrā́) | मूरे (mūré) | मूराः (mūrā́ḥ) |
| vocative | मूरे (mū́re) | मूरे (mū́re) | मूराः (mū́rāḥ) |
| accusative | मूराम् (mūrā́m) | मूरे (mūré) | मूराः (mūrā́ḥ) |
| instrumental | मूरया (mūráyā) मूरा¹ (mūrā́¹) |
मूराभ्याम् (mūrā́bhyām) | मूराभिः (mūrā́bhiḥ) |
| dative | मूरायै (mūrā́yai) | मूराभ्याम् (mūrā́bhyām) | मूराभ्यः (mūrā́bhyaḥ) |
| ablative | मूरायाः (mūrā́yāḥ) मूरायै² (mūrā́yai²) |
मूराभ्याम् (mūrā́bhyām) | मूराभ्यः (mūrā́bhyaḥ) |
| genitive | मूरायाः (mūrā́yāḥ) मूरायै² (mūrā́yai²) |
मूरयोः (mūráyoḥ) | मूराणाम् (mūrā́ṇām) |
| locative | मूरायाम् (mūrā́yām) | मूरयोः (mūráyoḥ) | मूरासु (mūrā́su) |
- ¹Vedic
- ²Brāhmaṇas
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मूरम् (mūrám) | मूरे (mūré) | मूराणि (mūrā́ṇi) मूरा¹ (mūrā́¹) |
| vocative | मूर (mū́ra) | मूरे (mū́re) | मूराणि (mū́rāṇi) मूरा¹ (mū́rā¹) |
| accusative | मूरम् (mūrám) | मूरे (mūré) | मूराणि (mūrā́ṇi) मूरा¹ (mūrā́¹) |
| instrumental | मूरेण (mūréṇa) | मूराभ्याम् (mūrā́bhyām) | मूरैः (mūraíḥ) मूरेभिः¹ (mūrébhiḥ¹) |
| dative | मूराय (mūrā́ya) | मूराभ्याम् (mūrā́bhyām) | मूरेभ्यः (mūrébhyaḥ) |
| ablative | मूरात् (mūrā́t) | मूराभ्याम् (mūrā́bhyām) | मूरेभ्यः (mūrébhyaḥ) |
| genitive | मूरस्य (mūrásya) | मूरयोः (mūráyoḥ) | मूराणाम् (mūrā́ṇām) |
| locative | मूरे (mūré) | मूरयोः (mūráyoḥ) | मूरेषु (mūréṣu) |
- ¹Vedic