Jump to content

मार्गमाण

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

    From the stem of मार्गति (mārgati) +‎ -मान (-māna).

    Pronunciation

    [edit]

    Participle

    [edit]

    मार्गमाण (mārgamāṇa)

    1. present participle of मार्ग् (mārg): searching for, looking for, chasing
      • c. 500 BCE – 100 BCE, Rāmāyaṇa 1.1.55:
        मार्गमाणो वने सीतां राक्षसं संददर्श ह ।
        कबन्धं नाम रूपेण विकृतं घोरदर्शनम् ॥
        mārgamāṇo vane sītāṃ rākṣasaṃ saṃdadarśa ha.
        kabandhaṃ nāma rūpeṇa vikṛtaṃ ghoradarśanam.
        Looking for Sita, in the forest, he saw a Rakshasa named Kabandha, looking terrible and of distorted form.

    Declension

    [edit]
    Masculine a-stem declension of मार्गमाण (mārgamāṇa)
    Singular Dual Plural
    Nominative मार्गमाणः
    mārgamāṇaḥ
    मार्गमाणौ / मार्गमाणा¹
    mārgamāṇau / mārgamāṇā¹
    मार्गमाणाः / मार्गमाणासः¹
    mārgamāṇāḥ / mārgamāṇāsaḥ¹
    Vocative मार्गमाण
    mārgamāṇa
    मार्गमाणौ / मार्गमाणा¹
    mārgamāṇau / mārgamāṇā¹
    मार्गमाणाः / मार्गमाणासः¹
    mārgamāṇāḥ / mārgamāṇāsaḥ¹
    Accusative मार्गमाणम्
    mārgamāṇam
    मार्गमाणौ / मार्गमाणा¹
    mārgamāṇau / mārgamāṇā¹
    मार्गमाणान्
    mārgamāṇān
    Instrumental मार्गमाणेन
    mārgamāṇena
    मार्गमाणाभ्याम्
    mārgamāṇābhyām
    मार्गमाणैः / मार्गमाणेभिः¹
    mārgamāṇaiḥ / mārgamāṇebhiḥ¹
    Dative मार्गमाणाय
    mārgamāṇāya
    मार्गमाणाभ्याम्
    mārgamāṇābhyām
    मार्गमाणेभ्यः
    mārgamāṇebhyaḥ
    Ablative मार्गमाणात्
    mārgamāṇāt
    मार्गमाणाभ्याम्
    mārgamāṇābhyām
    मार्गमाणेभ्यः
    mārgamāṇebhyaḥ
    Genitive मार्गमाणस्य
    mārgamāṇasya
    मार्गमाणयोः
    mārgamāṇayoḥ
    मार्गमाणानाम्
    mārgamāṇānām
    Locative मार्गमाणे
    mārgamāṇe
    मार्गमाणयोः
    mārgamāṇayoḥ
    मार्गमाणेषु
    mārgamāṇeṣu
    Notes
    • ¹Vedic
    Feminine ā-stem declension of मार्गमाणा (mārgamāṇā)
    Singular Dual Plural
    Nominative मार्गमाणा
    mārgamāṇā
    मार्गमाणे
    mārgamāṇe
    मार्गमाणाः
    mārgamāṇāḥ
    Vocative मार्गमाणे
    mārgamāṇe
    मार्गमाणे
    mārgamāṇe
    मार्गमाणाः
    mārgamāṇāḥ
    Accusative मार्गमाणाम्
    mārgamāṇām
    मार्गमाणे
    mārgamāṇe
    मार्गमाणाः
    mārgamāṇāḥ
    Instrumental मार्गमाणया / मार्गमाणा¹
    mārgamāṇayā / mārgamāṇā¹
    मार्गमाणाभ्याम्
    mārgamāṇābhyām
    मार्गमाणाभिः
    mārgamāṇābhiḥ
    Dative मार्गमाणायै
    mārgamāṇāyai
    मार्गमाणाभ्याम्
    mārgamāṇābhyām
    मार्गमाणाभ्यः
    mārgamāṇābhyaḥ
    Ablative मार्गमाणायाः / मार्गमाणायै²
    mārgamāṇāyāḥ / mārgamāṇāyai²
    मार्गमाणाभ्याम्
    mārgamāṇābhyām
    मार्गमाणाभ्यः
    mārgamāṇābhyaḥ
    Genitive मार्गमाणायाः / मार्गमाणायै²
    mārgamāṇāyāḥ / mārgamāṇāyai²
    मार्गमाणयोः
    mārgamāṇayoḥ
    मार्गमाणानाम्
    mārgamāṇānām
    Locative मार्गमाणायाम्
    mārgamāṇāyām
    मार्गमाणयोः
    mārgamāṇayoḥ
    मार्गमाणासु
    mārgamāṇāsu
    Notes
    • ¹Vedic
    • ²Brāhmaṇas
    Neuter a-stem declension of मार्गमाण (mārgamāṇa)
    Singular Dual Plural
    Nominative मार्गमाणम्
    mārgamāṇam
    मार्गमाणे
    mārgamāṇe
    मार्गमाणानि / मार्गमाणा¹
    mārgamāṇāni / mārgamāṇā¹
    Vocative मार्गमाण
    mārgamāṇa
    मार्गमाणे
    mārgamāṇe
    मार्गमाणानि / मार्गमाणा¹
    mārgamāṇāni / mārgamāṇā¹
    Accusative मार्गमाणम्
    mārgamāṇam
    मार्गमाणे
    mārgamāṇe
    मार्गमाणानि / मार्गमाणा¹
    mārgamāṇāni / mārgamāṇā¹
    Instrumental मार्गमाणेन
    mārgamāṇena
    मार्गमाणाभ्याम्
    mārgamāṇābhyām
    मार्गमाणैः / मार्गमाणेभिः¹
    mārgamāṇaiḥ / mārgamāṇebhiḥ¹
    Dative मार्गमाणाय
    mārgamāṇāya
    मार्गमाणाभ्याम्
    mārgamāṇābhyām
    मार्गमाणेभ्यः
    mārgamāṇebhyaḥ
    Ablative मार्गमाणात्
    mārgamāṇāt
    मार्गमाणाभ्याम्
    mārgamāṇābhyām
    मार्गमाणेभ्यः
    mārgamāṇebhyaḥ
    Genitive मार्गमाणस्य
    mārgamāṇasya
    मार्गमाणयोः
    mārgamāṇayoḥ
    मार्गमाणानाम्
    mārgamāṇānām
    Locative मार्गमाणे
    mārgamāṇe
    मार्गमाणयोः
    mārgamāṇayoḥ
    मार्गमाणेषु
    mārgamāṇeṣu
    Notes
    • ¹Vedic