भर्जित

Sanskrit

भर्जयति (bharjayati) +‎ -इत (-ita).

भर्जित • (bharjita) past passive causative participle (root भ्रज्ज्)

Masculine a-stem declension of भर्जित
	singular	dual	plural
nominative	भर्जितः (bharjitaḥ)	भर्जितौ (bharjitau) भर्जिता¹ (bharjitā¹)	भर्जिताः (bharjitāḥ) भर्जितासः¹ (bharjitāsaḥ¹)
vocative	भर्जित (bharjita)	भर्जितौ (bharjitau) भर्जिता¹ (bharjitā¹)	भर्जिताः (bharjitāḥ) भर्जितासः¹ (bharjitāsaḥ¹)
accusative	भर्जितम् (bharjitam)	भर्जितौ (bharjitau) भर्जिता¹ (bharjitā¹)	भर्जितान् (bharjitān)
instrumental	भर्जितेन (bharjitena)	भर्जिताभ्याम् (bharjitābhyām)	भर्जितैः (bharjitaiḥ) भर्जितेभिः¹ (bharjitebhiḥ¹)
dative	भर्जिताय (bharjitāya)	भर्जिताभ्याम् (bharjitābhyām)	भर्जितेभ्यः (bharjitebhyaḥ)
ablative	भर्जितात् (bharjitāt)	भर्जिताभ्याम् (bharjitābhyām)	भर्जितेभ्यः (bharjitebhyaḥ)
genitive	भर्जितस्य (bharjitasya)	भर्जितयोः (bharjitayoḥ)	भर्जितानाम् (bharjitānām)
locative	भर्जिते (bharjite)	भर्जितयोः (bharjitayoḥ)	भर्जितेषु (bharjiteṣu)

Feminine ā-stem declension of भर्जिता
	singular	dual	plural
nominative	भर्जिता (bharjitā)	भर्जिते (bharjite)	भर्जिताः (bharjitāḥ)
vocative	भर्जिते (bharjite)	भर्जिते (bharjite)	भर्जिताः (bharjitāḥ)
accusative	भर्जिताम् (bharjitām)	भर्जिते (bharjite)	भर्जिताः (bharjitāḥ)
instrumental	भर्जितया (bharjitayā) भर्जिता¹ (bharjitā¹)	भर्जिताभ्याम् (bharjitābhyām)	भर्जिताभिः (bharjitābhiḥ)
dative	भर्जितायै (bharjitāyai)	भर्जिताभ्याम् (bharjitābhyām)	भर्जिताभ्यः (bharjitābhyaḥ)
ablative	भर्जितायाः (bharjitāyāḥ) भर्जितायै² (bharjitāyai²)	भर्जिताभ्याम् (bharjitābhyām)	भर्जिताभ्यः (bharjitābhyaḥ)
genitive	भर्जितायाः (bharjitāyāḥ) भर्जितायै² (bharjitāyai²)	भर्जितयोः (bharjitayoḥ)	भर्जितानाम् (bharjitānām)
locative	भर्जितायाम् (bharjitāyām)	भर्जितयोः (bharjitayoḥ)	भर्जितासु (bharjitāsu)

Neuter a-stem declension of भर्जित
	singular	dual	plural
nominative	भर्जितम् (bharjitam)	भर्जिते (bharjite)	भर्जितानि (bharjitāni) भर्जिता¹ (bharjitā¹)
vocative	भर्जित (bharjita)	भर्जिते (bharjite)	भर्जितानि (bharjitāni) भर्जिता¹ (bharjitā¹)
accusative	भर्जितम् (bharjitam)	भर्जिते (bharjite)	भर्जितानि (bharjitāni) भर्जिता¹ (bharjitā¹)
instrumental	भर्जितेन (bharjitena)	भर्जिताभ्याम् (bharjitābhyām)	भर्जितैः (bharjitaiḥ) भर्जितेभिः¹ (bharjitebhiḥ¹)
dative	भर्जिताय (bharjitāya)	भर्जिताभ्याम् (bharjitābhyām)	भर्जितेभ्यः (bharjitebhyaḥ)
ablative	भर्जितात् (bharjitāt)	भर्जिताभ्याम् (bharjitābhyām)	भर्जितेभ्यः (bharjitebhyaḥ)
genitive	भर्जितस्य (bharjitasya)	भर्जितयोः (bharjitayoḥ)	भर्जितानाम् (bharjitānām)
locative	भर्जिते (bharjite)	भर्जितयोः (bharjitayoḥ)	भर्जितेषु (bharjiteṣu)

Monier Williams (1899) “भर्जित”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page {{{1}}}.
Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “bharjita”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press