भर्जित

Sanskrit

भर्जयति (bharjayati) +‎ -इत (-ita).

भर्जित • (bharjita) past passive causative participle (root भ्रज्ज्)

Masculine a-stem declension of भर्जित (bharjita)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भर्जितः bharjitaḥ	भर्जितौ / भर्जिता¹ bharjitau / bharjitā¹	भर्जिताः / भर्जितासः¹ bharjitāḥ / bharjitāsaḥ¹
Vocative	भर्जित bharjita	भर्जितौ / भर्जिता¹ bharjitau / bharjitā¹	भर्जिताः / भर्जितासः¹ bharjitāḥ / bharjitāsaḥ¹
Accusative	भर्जितम् bharjitam	भर्जितौ / भर्जिता¹ bharjitau / bharjitā¹	भर्जितान् bharjitān
Instrumental	भर्जितेन bharjitena	भर्जिताभ्याम् bharjitābhyām	भर्जितैः / भर्जितेभिः¹ bharjitaiḥ / bharjitebhiḥ¹
Dative	भर्जिताय bharjitāya	भर्जिताभ्याम् bharjitābhyām	भर्जितेभ्यः bharjitebhyaḥ
Ablative	भर्जितात् bharjitāt	भर्जिताभ्याम् bharjitābhyām	भर्जितेभ्यः bharjitebhyaḥ
Genitive	भर्जितस्य bharjitasya	भर्जितयोः bharjitayoḥ	भर्जितानाम् bharjitānām
Locative	भर्जिते bharjite	भर्जितयोः bharjitayoḥ	भर्जितेषु bharjiteṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of भर्जिता (bharjitā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भर्जिता bharjitā	भर्जिते bharjite	भर्जिताः bharjitāḥ
Vocative	भर्जिते bharjite	भर्जिते bharjite	भर्जिताः bharjitāḥ
Accusative	भर्जिताम् bharjitām	भर्जिते bharjite	भर्जिताः bharjitāḥ
Instrumental	भर्जितया / भर्जिता¹ bharjitayā / bharjitā¹	भर्जिताभ्याम् bharjitābhyām	भर्जिताभिः bharjitābhiḥ
Dative	भर्जितायै bharjitāyai	भर्जिताभ्याम् bharjitābhyām	भर्जिताभ्यः bharjitābhyaḥ
Ablative	भर्जितायाः / भर्जितायै² bharjitāyāḥ / bharjitāyai²	भर्जिताभ्याम् bharjitābhyām	भर्जिताभ्यः bharjitābhyaḥ
Genitive	भर्जितायाः / भर्जितायै² bharjitāyāḥ / bharjitāyai²	भर्जितयोः bharjitayoḥ	भर्जितानाम् bharjitānām
Locative	भर्जितायाम् bharjitāyām	भर्जितयोः bharjitayoḥ	भर्जितासु bharjitāsu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of भर्जित (bharjita)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भर्जितम् bharjitam	भर्जिते bharjite	भर्जितानि / भर्जिता¹ bharjitāni / bharjitā¹
Vocative	भर्जित bharjita	भर्जिते bharjite	भर्जितानि / भर्जिता¹ bharjitāni / bharjitā¹
Accusative	भर्जितम् bharjitam	भर्जिते bharjite	भर्जितानि / भर्जिता¹ bharjitāni / bharjitā¹
Instrumental	भर्जितेन bharjitena	भर्जिताभ्याम् bharjitābhyām	भर्जितैः / भर्जितेभिः¹ bharjitaiḥ / bharjitebhiḥ¹
Dative	भर्जिताय bharjitāya	भर्जिताभ्याम् bharjitābhyām	भर्जितेभ्यः bharjitebhyaḥ
Ablative	भर्जितात् bharjitāt	भर्जिताभ्याम् bharjitābhyām	भर्जितेभ्यः bharjitebhyaḥ
Genitive	भर्जितस्य bharjitasya	भर्जितयोः bharjitayoḥ	भर्जितानाम् bharjitānām
Locative	भर्जिते bharjite	भर्जितयोः bharjitayoḥ	भर्जितेषु bharjiteṣu
Notes	¹Vedic

Monier Williams (1899) “भर्जित”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page {{{1}}}.
Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “bharjita”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press