प्रजापति

Sanskrit

Compound of प्रजा (prajā́, “creatures”) +‎ पति (páti, “lord”).

प्रजापति • (prajāpáti) stem, m

(Vedic religion, Hinduism) Prajapati, a deity later identified with Brahma.
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
a creator god
father
king

Masculine i-stem declension of प्रजापति (prajāpáti)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	प्रजापतिः prajāpátiḥ	प्रजापती prajāpátī	प्रजापतयः prajāpátayaḥ
Vocative	प्रजापते prájāpate	प्रजापती prájāpatī	प्रजापतयः prájāpatayaḥ
Accusative	प्रजापतिम् prajāpátim	प्रजापती prajāpátī	प्रजापतीन् prajāpátīn
Instrumental	प्रजापतिना / प्रजापत्या¹ prajāpátinā / prajāpátyā¹	प्रजापतिभ्याम् prajāpátibhyām	प्रजापतिभिः prajāpátibhiḥ
Dative	प्रजापतये prajāpátaye	प्रजापतिभ्याम् prajāpátibhyām	प्रजापतिभ्यः prajāpátibhyaḥ
Ablative	प्रजापतेः / प्रजापत्यः¹ prajāpáteḥ / prajāpátyaḥ¹	प्रजापतिभ्याम् prajāpátibhyām	प्रजापतिभ्यः prajāpátibhyaḥ
Genitive	प्रजापतेः / प्रजापत्यः¹ prajāpáteḥ / prajāpátyaḥ¹	प्रजापत्योः prajāpátyoḥ	प्रजापतीनाम् prajāpátīnām
Locative	प्रजापतौ / प्रजापता¹ prajāpátau / prajāpátā¹	प्रजापत्योः prajāpátyoḥ	प्रजापतिषु prajāpátiṣu
Notes	¹Vedic