पुरुषोत्तम

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• পুৰুষোত্তম (Assamese script)
• ᬧᬸᬭᬸᬱᭀᬢ᭄ᬢᬫ (Balinese script)
• পুরুষোত্তম (Bengali script)
• 𑰢𑰲𑰨𑰲𑰬𑰺𑰝𑰿𑰝𑰦 (Bhaiksuki script)
• 𑀧𑀼𑀭𑀼𑀱𑁄𑀢𑁆𑀢𑀫 (Brahmi script)
• ပုရုၑောတ္တမ (Burmese script)
• પુરુષોત્તમ (Gujarati script)
• ਪੁਰੁਸ਼ੋਤ੍ਤਮ (Gurmukhi script)
• 𑌪𑍁𑌰𑍁𑌷𑍋𑌤𑍍𑌤𑌮 (Grantha script)
• ꦥꦸꦫꦸꦰꦺꦴꦠ꧀ꦠꦩ (Javanese script)
• 𑂣𑂳𑂩𑂳𑂭𑂷𑂞𑂹𑂞𑂧 (Kaithi script)
• ಪುರುಷೋತ್ತಮ (Kannada script)
• បុរុឞោត្តម (Khmer script)
• ປຸຣຸໂຩຕ຺ຕມ (Lao script)
• പുരുഷോത്തമ (Malayalam script)
• ᢒᡠᡵᡠᢢᠣᢠᢠᠠᠮᠠ (Manchu script)
• 𑘢𑘳𑘨𑘳𑘬𑘻𑘝𑘿𑘝𑘦 (Modi script)
• ᢒᠤᠷᠤᢔᠣᠸᠠᢐᢐᠠᠮᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑧂𑧔𑧈𑧔𑧌𑧜𑦽𑧠𑦽𑧆 (Nandinagari script)
• 𑐥𑐸𑐬𑐸𑐲𑑀𑐟𑑂𑐟𑐩 (Newa script)
• ପୁରୁଷୋତ୍ତମ (Odia script)
• ꢦꢸꢬꢸꢰꣂꢡ꣄ꢡꢪ (Saurashtra script)
• 𑆥𑆶𑆫𑆶𑆰𑆾𑆠𑇀𑆠𑆩 (Sharada script)
• 𑖢𑖲𑖨𑖲𑖬𑖺𑖝𑖿𑖝𑖦 (Siddham script)
• පුරුෂොත‍්තම (Sinhalese script)
• 𑩰𑩒𑩼𑩒𑪀𑩕𑩫 𑪙𑩫𑩴 (Soyombo script)
• 𑚞𑚰𑚤𑚰𑚴𑚙𑚶𑚙𑚢 (Takri script)
• புருஷோத்தம (Tamil script)
• పురుషోత్తమ (Telugu script)
• ปุรุโษตฺตม (Thai script)
• པུ་རུ་ཥོ་ཏྟ་མ (Tibetan script)
• 𑒣𑒳𑒩𑒳𑒭𑒼𑒞𑓂𑒞𑒧 (Tirhuta script)
• 𑨞𑨃𑨫𑨃𑨯𑨆𑨙𑩇𑨙𑨢 (Zanabazar Square script)

Etymology

Tatpuruṣa compound of पुरुष (puruṣa, “man”) +‎ उत्तम (uttama, “great”).

Pronunciation

• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /pu.ɾuˈʂoːt̪.t̪ɐ.mɐ/, [pu.ɾuˈʂoːt̪̚.t̪ɐ.mɐ]

Noun

पुरुषोत्तम • (puruṣottama) stem, m

1. the best among men; an excellent or a superior man
   • c. 300 CE, Harivaṃśa

Declension

Masculine a-stem declension of पुरुषोत्तम (puruṣottama)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पुरुषोत्तमः puruṣottamaḥ	पुरुषोत्तमौ puruṣottamau	पुरुषोत्तमाः puruṣottamāḥ
Vocative	पुरुषोत्तम puruṣottama	पुरुषोत्तमौ puruṣottamau	पुरुषोत्तमाः puruṣottamāḥ
Accusative	पुरुषोत्तमम् puruṣottamam	पुरुषोत्तमौ puruṣottamau	पुरुषोत्तमान् puruṣottamān
Instrumental	पुरुषोत्तमेन puruṣottamena	पुरुषोत्तमाभ्याम् puruṣottamābhyām	पुरुषोत्तमैः puruṣottamaiḥ
Dative	पुरुषोत्तमाय puruṣottamāya	पुरुषोत्तमाभ्याम् puruṣottamābhyām	पुरुषोत्तमेभ्यः puruṣottamebhyaḥ
Ablative	पुरुषोत्तमात् puruṣottamāt	पुरुषोत्तमाभ्याम् puruṣottamābhyām	पुरुषोत्तमेभ्यः puruṣottamebhyaḥ
Genitive	पुरुषोत्तमस्य puruṣottamasya	पुरुषोत्तमयोः puruṣottamayoḥ	पुरुषोत्तमानाम् puruṣottamānām
Locative	पुरुषोत्तमे puruṣottame	पुरुषोत्तमयोः puruṣottamayoḥ	पुरुषोत्तमेषु puruṣottameṣu

Proper noun

पुरुषोत्तम • (puruṣottama) stem, m

1. "The Supreme Being", an epithet of Vishnu or Krishna
   • c. 400 BCE, Mahābhārata
2. an epithet of Rama

Declension

Masculine a-stem declension of पुरुषोत्तम (puruṣottama)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पुरुषोत्तमः puruṣottamaḥ	पुरुषोत्तमौ puruṣottamau	पुरुषोत्तमाः puruṣottamāḥ
Vocative	पुरुषोत्तम puruṣottama	पुरुषोत्तमौ puruṣottamau	पुरुषोत्तमाः puruṣottamāḥ
Accusative	पुरुषोत्तमम् puruṣottamam	पुरुषोत्तमौ puruṣottamau	पुरुषोत्तमान् puruṣottamān
Instrumental	पुरुषोत्तमेन puruṣottamena	पुरुषोत्तमाभ्याम् puruṣottamābhyām	पुरुषोत्तमैः puruṣottamaiḥ
Dative	पुरुषोत्तमाय puruṣottamāya	पुरुषोत्तमाभ्याम् puruṣottamābhyām	पुरुषोत्तमेभ्यः puruṣottamebhyaḥ
Ablative	पुरुषोत्तमात् puruṣottamāt	पुरुषोत्तमाभ्याम् puruṣottamābhyām	पुरुषोत्तमेभ्यः puruṣottamebhyaḥ
Genitive	पुरुषोत्तमस्य puruṣottamasya	पुरुषोत्तमयोः puruṣottamayoḥ	पुरुषोत्तमानाम् puruṣottamānām
Locative	पुरुषोत्तमे puruṣottame	पुरुषोत्तमयोः puruṣottamayoḥ	पुरुषोत्तमेषु puruṣottameṣu

Further reading

• Monier Williams (1899) “पुरुषोत्तम”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 637.